Pediyatri Hemşireliğinde Klinik Öncesi Güçlendirme Eğitiminin Klinik Konfor, Dersin Yeterliliği ve Klinik Karar Vermede Öz-Güven Anksiyeteye Etkisi

Abstract

Amaç: Bu araştırmada hemşirelik eğitimi alan intörn öğrencilerin klinik uygulama öncesi yapılandırılmış güçlendirme eğitiminin, klinik karar vermede öz-güven ve anksiyete, pediyatrik klinik rahatlık ve algılanan endişe, algılanan çocuk hemşireliği yeterliliğine etkisini değerlendirmek amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Yarı deneysel çalışma tasarımı kullanıldı. Toplam 64 hemşirelik öğrencisi (deney grubu = 32; kontrol grubu = 32) katıldı. Deney grubundaki intörn öğrencilere klinik uygulama öncesinde iki gün boyunca altı senaryodan oluşan, öğrenme hedefleri yapılandırılmış ve pediyatrik becerilerin desteklendiği bir program uygulandı. Kontrol grubuna intörn programı kapsamında standart teorik oturumlar uygulanmıştır. Veriler ön test ve son test olmak üzere Öğrenci Tanıtıcı Bilgi Formu, pediyatrik alanda Klinik Karar Vermede Öz güven ve Anksiyete Ölçeği, Çocuk Hemşireliği Yeterlilik Ölçeği, Pediyatri Hemşireliği Öğrencileri için Klinik Rahatlık ve Endişe Değerlendirme ölçeği kullanıldı. Her iki grubun ön test ve son test puan ortalamaları karşılaştırıldı. Bulgular: Pediyatri hemşireliği öğrencilerinin klinik rahatlık ve endişe ölçeğinin endişe alt boyutunda girişim grubunun puanı anlamlı şekilde yüksek bulunmuştur (p<0.050). Deney ve kontrol grubu klinik rahatlık, klinik karar vermede öz güven ve anksiyete ölçeği puan ortalamaları arasında anlamlı bir fark saptanmamıştır (p>0.050). Deney ve kontrol grubunun pediatri hemşireliği yeterlilik ölçeği puan ortalamaları arasında girişim grubu lehine anlamlı fark saptanmıştır (p<0.050). Sonuç: Klinik öncesi yapılandırılmış güçlendirme eğitimi; öğrencilerin pediyatri hemşireliği yeterlilik düzeylerini arttırdığı, öğrencilerin klinik endişelerini azalttığı, klinik karar vermede öz güven anksiyete düzeylerini etkilemediği gözlenmiştir.