İdari Yargıda Deliller ve Tanık Delili

Abstract

Deliller bir yargılama faaaliyeti sırasında yargılamanın taraflarınca başvurulan en önemli araçlardır. Zira yargılamanın konusunu oluşturan vakıaların ispatı ancak deliller vasıtasıyla mümkündür. Deliller bir yargılama faaliyeti için bu kadar önemli olmasına rağmen İdari Yargılama Usulü Kanununda delillere ilişkin doğrudan ve ayrıntılı düzenlemeler bulunmamaktadır. Bu durum da idari yargılama makamlarının farklı uygulamalar yapmasına yol açtığı gibi bireyler açısından adil olmayan kararlar ortaya çıkmasına da neden olmaktadır. İdari Yargılama Usulü Kanununda bilirkişilik ve keşif konularında Hukuk Muhakemeleri Kanununun uygulanacağı belirtilmiştir. Bunlar dışındaki diğer deliller açısından ise kanunda doğrudan bir düzenleme bulunmadığı gibi Hukuk Muhakemeleri Kanununa yapılmış bir atıf da yoktur. Ancak buna rağmen diğer delil türlerinin de gerekli olan durumlarda idari yargıda uygulama alanı bulması gerekir. Ancak uygulamada idari yargılama makamlarınca idari yargılama usulü kanununda atıf yapılmayan deliller kabul edilmemektedir. İdari yargılama faaliyetinde bireyler idareye karşı zayıf konumda bulunmaktadır.Bu sebeple idari yargıda deliller konusunda bireylerin hak ve özgürlüklerini genişletecek şekilde yorum yapılmalıdır. Aksi takdirde bireylerin ispat imkanları önemli derecede sınırlanır. İdari yargıda uygulanması gereken delil türlerinden en önemlisi şüphesiz tanık delilidir. Kanaatimce idari yargıda tanık dinlenilmesi bazı durumlarda bir gereklilik bazı durumlarda ise bir zorunluluktur. İdari yargılama makamları kuşkusuz somut bir olayda tanık dinlenmesine gerek olup olmadığı hususunu değerlendirebilir. Burada ifade etmek istediğimiz idari yargılama makamının tanık delilini bir bütün olarak kabul etmemesinin hukuka aykırı olduğudur. Bu akademik çalışmamızda ispat hakkında açıklamaların ardından delil türleri incelenmiştir. Çalışmanın son bölümünde ispat açısından özel bir öneme sahip olan tanık delilinin idari yargıda uygulanması gerektiği yargılama makamlarına yardımcı olmak amacıyla ayrıntılı olarak incelenmiştir. Şüphesiz en kesin çözüm İdari Yargılama Usulü Kanunu'na idari yargıda tanık delilini düzenleyen maddeler eklemektir. Ancak bu tür bir düzenleme yaplıncaya kadar tanık delilinin içtihatlarla kabul edilmesi uygun olacaktır.

Evidences are the most important tools that both parties in a trial refer to as the facts can only be proved by evidences. However, there are no direct and detailed provisions stipulated in the Code of Administrative Procedure about evidence, despite its importance. Therefore, it leads to different implementations among administrative courts which damages the right to fair trial of individuals. Although there is no provision about evidence other than the references to Code of Civil Procedure about expertise and viewing, we think that the articles about other evidences in the Code of Civil Procedure can also be applied in administrative jurisdiction. In practice, administrative courts don't recognize the evidence that not envisaged in the Code of Administrative Procedure. As individuals are weaker than the state in administrative jurisdiction, interpretations about evidence should be made in a manner that widens the rights and liberties of individuals. Otherwise, individuals' right to prove would be severely restricted. There is no doubt that the most important evidence which needs to be recognized in administrative jurisdiction, should be the testimonial evidence. In my opinion, testimonial evidence is a necessity in some cases while it can be compulsory in some others. Administrative courts can appreciate the necessity of hearing a witness according to the factual background of the case for sure. However, what we are trying to emphasize here is the lack of legitimacy in the implementation of administrative courts, not recognizing the testimonial evidence. In this academic study, evidence types are examined after an analysis about proof. In the final part of the study, the assessment about the necessity of testimonial evidence to be recognized in administrative jurisdiction due to its special importance in proving a claim, is made with the aim of putting it to service for administrative courts. The most effective solution for this problem would doubtlessly be to make specific regulations about testimonial evidence in the Code of Administrative Procedure. However until that time, testimonial evidence should be recognized in the practices of administrative courts.