Bazı Tıbbi Bitkilerin Antimikrobiyal Aktivitelerinin İncelenmesi

Abstract

Bütün dünya ülkelerin de olduğu gibi ülkemizde de tıbbi açıdan önemli olan bitkiler yüzyıllardan beri halk arasında tedavi amacı ile kullanılmaktadır. Bugün, halk arasında kullanılan doğal bitkilerden elde edilen bileşiklerin antimikrobiyal aktivitelerinin yüksek olduğu gösterilmiştir. Bu çalışmada, Satureja hortensis, Thymus leucotrichus, Origanum vulgare, Origanum laevigatum, Hypericum perforatum, Urticia diocia, Mentha spicata, Ocimum basilicum bitki ekstrelerinin ve Picea orientalis reçinesinin, Karbontetraklorür (CCI4), Etanol (E), Metanol (M), Dimetüsülfoksit (DMSO) ve su (S) da çözeltileri hazırlanarak antimikrobiyal aktiviteleri disk difüzyon metoduna göre incelendi. Elde edilen bitki ekstrelerinin antimikrobiyal aktiviteleri, Bacillus subtilis, Proteus vulgaris, Eshericia coli, Streptococcus pyogenes, Staphylococcus aureus, Pseudominoas aeruginosa ve Candida albicans olmak üzere altı tane bakteri ve bir mantar üzerinde incelendi. Polar (E, M, DMSO, S) ve apolar (CCU) çözücülerdeki ekstreler aynı bitkide değişik aktivite göstermiştir. Polar çözücüdeki ekstreler apolar ekstrelerdekine göre benzer veya daha fâzla aktivite gösterdi. Ekstreler üç farklı konsantrasyonda (100 u.g, 150 u.g ve 200 u,g) hazırlandı ve konsantrasyon arttıkça inhibisyon zon çapınında arttığı gözlendi. Sekiz bitki türünde antibakteriyal aktivite bulundu. Gram pozitif ve Gram negatif bakteriler üzerinde en fazla antibakteriyal aktiviteyi Satureja hortensis gösterdi. Bitkilerin hiçbiri de, antifungal aktivite göstermedi. Bitki ekstrelerinden den elde edilen sonuçlar, imipenem (10 u,g) ve ampisilin (10 u,g) antibiyotiklerinin inhibisyon zon çaplarıyla karşılaştırıldı. S. aureus bitkisinde S. hortensis, O. vulgare, M. spicata ve O. laevigatum bitkilerinin ekstreleri ampisilinden daha büyük, imipenem den daha küçük inhibisyon zon çapı gösterdi. Anahtar Kelimeler : Tıbbi bitkiler, Antimikrobiyal aktivite, Ekstre, Disk difüzyonSome medicinal plants were being used traditionally as medicines in our country like other countries in the world. Today, the chemical compounds obtained from medicinal plants which are used by people have been found high antimicrobial activity In this study, the antimicrobial activity of the carbon tetrachloro CCI4, Ethanol E, Methanol M, Dimetilsulfoxid DMSO, and Aqueos A of nine medicinal plants {Satureja hortensis, Thymus leucotrichus, Origanum vulgare, Origanum laevigatitm, Hypericum perforatum, Picea, orientatis, Mentha Spicata, Ocimum basilicum and Urtieia diocia) were carried out using disk diffusion method with of microorganisms: Bacillus subtilis, Proteus vulgaris, Eshericia coli, Streptococcus pyogenes, Staphylococcus aureus, Pseudominoas aeruginosa and Candida albicans. The polar (E, M, DMSO, A) and apolar (CCU) extracts from same plants showed different activities; the polar extracts showed the same or greater activity than the apolar extract The extracts were prepared in three different concentration (100 ug, 150 ug and 200 u.g) and the inhibition zone diameter was seen to increase with the concentration increase Eight plants species were found antibacterial activity. The most active antibacterial plants against both gram-positive and gram-negative bacteria was Satureja hortensis. All the plant species were not found antifungal activity. These results were compare with results obtained using standard antibiotics, imipenem (10 ug) and ampicilin (10 fig) which served as a reference for inhibition zone diameter. In S. aureus, S. hortensis, O. vulgare, M. spicata and O. laevigatum extracts showed inhibition zone diameter greater than that ampiciline, smaller than that imipeneme. Keywords: Medicinal Plants, Antimicrobial Activity, Extract, Disk Diffusion