Sanatta ifade biçimi olarak anamorfik metot
Künye
Güven E. (2021). Sanatta ifade biçimi olarak anamorfik metot. (Yüksek lisans tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Samsun.Özet
Perspektifin doğuşuyla eş zamanlı olarak ortaya çıkan anamorfik kavramı, perspektif ve matematik kurallarını içeren çözümlemelere dayalı olarak görsel algıda yanılsamalar yaratan bir ifade biçimini temsil eder. Anamorfik yaklaşım, geleneksel sanat anlayışından farklı olarak izleyicinin sanat eseriyle olan diyaloğunu, keşfetmeye dayalı bir iletişime dönüştürmesiyle, ayrıca sanatçının izleyiciye vermek istediği mesajı kendi ifade biçimiyle aktarmasını mümkün kılmasıyla dikkat çekmektedir. Bir ifade aracı olarak sanatla olan ilişkisi bağlamında anamorfik metodunun temel unsurlarının açıklanmasını ve tarihsel süreç içerisinde dönüşümlerinin ortaya konulmasını amaçlayan bu araştırma, temel konu, kavram ve yaklaşımların tanımlanması ve tarihi bir perspektiften incelenmesine yönelik literatür taramasına dayalı olarak gerçekleştirilmiştir. Bu doğrultuda ilk olarak anamorfik yöntemin tanımı, teknikleri, tarihteki gelişimi incelenmiş, daha sonra günümüzdeki yeri, anamorfik çözümlemelere dayalı üretim yapan sanatçıların eserleri üzerinden, yaratmak istedikleri etki ve yorumlama biçimleri ele alınmıştır. Çalışma kapsamında, kadın ve kadın bedenine yapılan çeşitli algı, söylem ve toplumsal bakış temalı anamorfik çözümlemeleri içeren kişisel uygulamalara yer verilmiştir. Kadın ve kadın bedeni temalı, anamorfik çözümlemelere dayalı olarak gerçekleştirilen seri, beşi düzlem anamorfoz ve altısı silindir ayna anamorfoz kategorisinde on bir adet tuval üzerine yağlıboya resim çalışmalarından oluşmaktadır. The concept of anamorphic, which emerged simultaneously with the birth of perspective, represents a form of expression that creates illusions in visual perception based on analysis involving perspective and mathematical rules. Unlike the traditional understanding of art, the anamorphic approach draws attention by transforming the dialogue of the viewer with the artwork into an interactive communication based on exploration, and making it possible for the artist to convey the message he wants to convey to the audience in his own way of expression. This research, which aims to explain the basic elements of the anamorphic method in the context of its relation with art as a means of expression and to reveal its transformations in the historical process, was carried out based on the literature review to examine the theoretical and methodological infrastructure of the study from a historical perspective. In this regard, firstly, the definition of the anamorphic method, its techniques and its development in history were analyzed, then its current place, the effects and interpretation styles that artists who make production based on anamorphic analysis want to create through their works are discussed. Within the scope of the study, personal practices including various perception, discourse and social perspective themed anamorphic analysis on women and women's bodies were included. The series, based on anamorphic analysis with the themes of woman and female body, consists of eleven oil paintings on canvas in the category of 5 plane anamorphosis and 6 cylindrical mirror anamorphosis.