Konstrüktivizm ve Türk resmine yansımaları / Rabia Ersezen; Danışman Zehra Sengir.

Abstract

Uluslararası bir akım olarak değerlendirebileceğimiz konstrüktivizm,sanatın her alanında etkilerini göstermiş ve çıkış noktasından itibaren sanat'a yeni boyutlar kazandırmıştır. Konstrüktivizm; genellikle yalın geometrik biçimler ile endüstriyel malzemeden yararlanarak konuyu teknik bir temel üzerine biçimlendirme olarak tanımlanabilir. 1913'te Tatlin önderliğinde başlayan bu akım , materyal yetkinliği ve bunun getirdiği biçimleme ile aracım amaca hizmet eder hale getirilmesini sağlamıştır. Akımda mimarideki inşaat unsurları gibi değerlendirilen resim unsurları da doğaya benzemeyen bir sanatçı motifi çevresinde toplanmaya başlamış, bu unsurlarla kompozisyon'un bütünlüğü tamamen akılsal ve matematiksel düşüncelerle oluşturulmuştur. Akım 1920 yılnda Antoine Pevsner ve Naum Gabo tarafından realist manifesto (gerçekçi bildiri) adıyla ilkelerini de ortaya koymuştur. Konstrüktivizm Malevitch'in süpermatizm'inde , Piet Modrian ve Van Doesburg önderliğinde kurulan De Stjil'de ve Alman Mimarlık ve Yapı Okulu (Bauhaus)'nda etkilerini sürdürerek diğer ülkelere de yayılmış günümüzdeki sanat oluşumlarına da temel verileri sağlamıştır.Akımın Türk resmine yansımaları gecikmeli olarak 1929'larda başlamış ve günümüze kadar etkilerini sürdürmüştür.