Demir Noksanlığı Şartlarında Fasulye Çeşitlerinin Demir Beslenme Kabiliyetlerine Göre Gruplandırılması ve Çeşitlerin En İyi Demir Beslenme İndekslerinin Belirlenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, demir noksanlığı şartlarında fasulye çeşitlerinin demir beslenme kabiliyetlerine göre gruplandırılması ve çeşitlerin en iyi demir beslenme indekslerinin belirlenmesidir. Çalışmada 15 fasulye çeşidi karşılaştırılmıştır. Fasulye çeşitlerine Fe-EDDHA formunda; a) Yetersiz (0,2 µM Fe), b) Yeterli (45 µM ve 100 µM Fe) konsantrasyonlarda demir içeren besin çözeltisi verilmiştir. 15×3 faktöriyel denemede muameleler 3 tekerrürlü uygulanmıştır. Demir beslenmeleri yönünden çeşitlerin karşılaştırılmasında bitki kuru madde miktarı, yaprakta klorofil, aktif demir kapsamları, ferrik redüktaz aktivitesi ve diğer bazı özellikler kullanılmıştır. Demir noksanlığı şartlarında demir beslenme özellikleri yönünden çeşitler 3 grup oluşturmuştur. 10 numaralı çeşit birinci grupta; 1, 5, 2, 11, 6, 3, 9 numaralı çeşitler ikinci grupta; 4, 12, 15, 13, 14, 7, 8 numaralı çeşitler ise üçüncü grupta yer almışlardır. Demir noksanlığı şartlarında Önceler (1 nolu çeşit) ve 10 Eskfbud-7 (10 nolu çeşit),birbirinden en uzak çeşitlerdir. Önceler ve Eskfbud-7 çeşitlerinde demir noksanlığına tolerans indeks değerleri yeterli seviyeye göre (45 µM Fe) klorofil-a yönünden çeşit sırasıyla % 27,93 ve % 74,39; klorofil-b yönünden % 37,60 ve % 119,4; toplam klorofil yönünden % 131,31 ve % 97,2 bulunmuştur. Eskfbud-7 bodur fasulye çeşidinin demir noksanlığına daha dayanıklı bir çeşit olduğu sonucuna varılmıştır.