01.09.2022-30.04.2024 Tarihleri Arasında Ondokuz Mayıs Üniversitesi Çocuk Yoğun Bakım Ünitesi'nde Viral Solunum Yolu Enfeksiyonu Nedeni İle Yatan Hastaların Değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışma, viral solunum yolu enfeksiyonu nedeniyle hastanemizin çocuk yoğun bakım ünitesine yatırılan hastaların demografik, klinik ve laboratuvar özelliklerini değerlendirmek, uygulanan tanı ve tedavi yaklaşımlarını ortaya koymak ve mortalite ile ilişkili risk faktörlerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Hastalar ve Yöntem: Çalışmamıza, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Çocuk Yoğun Bakım Ünitesi'ne 1 Eylül 2022 ile 30 Nisan 2024 tarihleri arasında viral solunum yolu enfeksiyonu tanısıyla yatırılan 133 hasta dahil edildi. Hastaların yaş, cinsiyet, başvuru zamanı, prematürite öyküsü, altta yatan hastalık varlığı, viral etken dağılımı, başvuru bulguları, laboratuvar değerleri, uygulanan solunum desteği türü, tedavi yaklaşımları ve mortalite durumu retrospektif olarak değerlendirildi. Tanısal doğrulamada moleküler yöntemler kullanıldı. Verilerin p değeri, p <0,05 ise istatistiksel anlamlı sayıldı. Bulgular: Hastalarımızın yaş ortalaması 30 ay (1-204), %56,4'ü erkek, %43,6 kız saptandı. En sık görülen viral etken Rinovirüs/Enterovirüs (%26,3), bunu İnfluenza (%15,8) ve RSV A/B (%14,3) takip etti. Hastaların %61'inde eşlik eden en az bir tane kronik hastalık bulunduğu saptandı. Yoğun bakım yatış süresi ortanca 6 gün (1-79), invaziv mekanik ventilasyon ile takip süresi ortanca 1 gün (0-85) saptandı. Mortal seyreden hasta sayısı 23 olup, mortalite oranı %17,2'dir. Mortalite ile prokalsitonin düzeyi (p=0,006), entübasyon süresi (p=0,000), yoğun bakım yatış süresi (p=0,000) ve kronik hastalık varlığı (p=0,042) arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki bulundu.. Sonuçlar: Hastalarda en sık saptanan etkenin Rinovirüs/Enterovirüs olması, hastaların önemli bir bölümünde invaziv veya noninvaziv solunum desteği ihtiyacı gelişmesi, viral solunum yolu enfeksiyonlarında solunum yetmezliği tablosunun sıklığını ortaya koymuştur. Mortalite ile prokalsitonin düzeyi, entübasyon süresi, yoğun bakım yatış süresi ve altta yatan kronik hastalık varlığı arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişkiler saptanmıştır. Bu bulgular, çocuk yoğun bakımda izlenen viral enfeksiyonlarda bazı klinik ve laboratuvar parametrelerin prognozun öngörülmesinde belirleyici olabileceğini göstermektedir.

Purpose: This study was conducted to evaluate the demographic, clinical and laboratory characteristics of patients admitted to our hospital's pediatric intensive care unit due to viral respiratory tract infection, to reveal the diagnostic and treatment approaches applied, and to determine the risk factors associated with mortality. Patients and Methods: 133 patients who were admitted to the Ondokuz Mayıs University Medical Faculty Hospital Pediatric Intensive Care Unit between September 1, 2022 and April 30, 2024 with the diagnosis of viral respiratory tract infection were included in our study. The patients' age, gender, admission time, history of prematurity, presence of underlying disease, distribution of viral agents, admission findings, laboratory values, type of respiratory support applied, treatment approaches and mortality status were evaluated retrospectively. Molecular methods were used for diagnostic confirmation. The p value of the data was considered statistically significant if p <0.05. Results: The mean age of our patients was 30 months (1-204), 56.4% were male and 43.6% were female. The most common viral agent was Rhinovirus/Enterovirus (26.3%), followed by Influenza (15.8%) and RSV A/B (14.3%). At least one accompanying chronic disease was found in 61% of the patients. The median duration of intensive care unit stay was 6 days (1-79), and the median follow-up period with invasive mechanical ventilation was 1 day (0-85). The number of patients who died was 23, and the mortality rate was 17.2%. A statistically significant relationship was found between mortality and procalcitonin level (p=0.006), intubation time (p=0.000), intensive care stay (p=0.000) and presence of chronic disease (p=0.042). Conclusions: The fact that the most common agent detected in patients was Rhinovirus/Enterovirus, and the need for invasive or noninvasive respiratory support in a significant portion of patients revealed the frequency of respiratory failure in viral respiratory tract infections. Statistically significant relationships were found between mortality and procalcitonin level, intubation time, intensive care stay and presence of underlying chronic disease. These findings indicate that some clinical and laboratory parameters may be determinant in predicting prognosis in viral infections observed in pediatric intensive care.