Tromboz Gelişen Multipl Miyelom Hastalarında Risk Faktörlerinin Araştırılması

Abstract

Amaç: Bu çalışmada Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Hematoloji Kliniği'nde Multipl Miyelom (MM) tanısı ile takip edilen ve tromboz gelişen hastalarda risk faktörlerinin araştırılmasını amaçladık. Gereç ve yöntem: Çalışmamızda 2012-2022 yılları arasında Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Hematoloji Kliniği'nde MM tanısı alan hastaların demografik verileri, laboratuvar değerleri ve görüntüleme sonuçları incelenerek tromboz gelişimi olan hastalar ile tromboz gelişimi olmayan hastalar karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışmamıza MM tanısı olan ve tromboz gelişen 22 hasta ile tromboz gelişmeyen 56 kontrol hastası dahil edildi. MM tanısı alan hastaların %60,26'sı erkek, %39,74'ü kadın idi. Venöz tromboembolizm (VTE) gelişen hastaların %63,63'ü 65 yaş altı, %36,37'si 65 yaş ve üstü olduğu saptandı. Hastaların paraprotein tiplerinin %71,79'unun IgG, %21,79'unun IgA, %5,12'sinin hafif zincir ve %1,28'inin IgM şeklinde olduğu görüldü. Hastaların %58,97'sinin (n=46) evre I, %19,23'ünün (n=15) evre II ve %21,79'unun (n=17) evre III olduğu saptandı. Hastaların %51,28'inin eşlik eden en az bir komorbid hastalık öyküsü mevcut idi ve komorbid hastalığı mevcut olan hastalarda VTE gelişimi anlamlı bulundu (p=0,008). Hastaların %10,26'sının özgeçmişinde VTE öyküsü görülmüş olup hastalarda daha önce VTE öyküsü bulunmasının tanı sonrası VTE gelişimini etkileyen bir faktör olduğu saptandı (p<0,001). VTE gözlenen hasta grubunda ortalama sağkalımın 86,8910,02 ay olduğu, bununla birlikte VTE gözlenmeyen hasta grubunda ise ortalama sağkalımın 132,138,52 ay olduğu saptandı (p=0,039). Tek başına immünomodülatör ilaç (IMiD) alan hastalarda VTE gelişimi IMiD almayan hasta grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p=0,028). RMC-I (Revized Myeloma Comorbidity İndex) skoruna göre hastaların %50'sinin (n=39) fit, %24,36'sının (n=19) intermedier fit ve %25,64'ünün (n=20) ise frajil olduğu saptandı. Fit hastaların %12,82'sinde ve intermedier fit hastaların %21,05'inde VTE gelişmesine karşın bu oranın frajil grupta %65 olduğu gözlenmiş ve bu farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu saptanmıştır (p<0,001). MM tanısı aldıktan sonra VTE gelişen 22 hastanın %40,91'inin takiplerde yaşamını yitirdiği, VTE gelişmeyen 56 hastanın %10,71'inin yaşamını yitirdiği görülmüştür. Sonuç: MM tanılı hastalarda komorbid hastalığın varlığı, daha önce VTE öyküsü bulunması, VKİ > 25 kg/m2 olması, RMC-I skoruna göre frajilite ve tek başına IMiD tedavisi alınmasının VTE gelişimi için risk faktörü olduğu saptandı. Anahtar kelimeler: Multipl Miyelom, tromboz, risk faktörleri, RMC-I skoruObjective: In this study, we aimed to investigate the risk factors in patients who developed thrombosis and were followed up with the diagnosis of Multiple Myeloma (MM) in the Hematology Clinic of Ondokuz Mayıs University Medical Faculty Hospital. Materials and methods: In our study, demographic data, laboratory values and imaging results of patients diagnosed with MM in the Hematology Clinic of Ondokuz Mayıs University Medical Faculty Hospital between 2012 and 2022 were compared, and patients with thrombosis and those without thrombosis were compared. Results: Twenty-two patients with MM who developed thrombosis and 56 control patients who did not develop thrombosis were included in our study. Of the patients diagnosed with MM, 60.26% were male and 39.74% were female. It was determined that 63.63% of the patients who developed venous thromboembolism (VTE) were under 65 years of age, and 36.37% were 65 years and older. It was observed that 71.79% of the patients' paraprotein types were IgG, 21.79% IgA, 5.12% light chain and 1.28% IgM. It was determined that 58.97% (n=46) of the patients were stage I, 19.23% (n=15) were stage II, and 21.79% (n=17) were stage III. 51.28% of the patients had a history of at least one comorbid disease, and the development of VTE was found to be significant in patients with comorbid disease (p=0.008). A history of VTE was seen in the history of 10.26% of the patients, and it was determined that the previous history of VTE was a factor affecting the development of VTE after diagnosis (p<0.001). The mean survival was found to be 86.8910.02 months in the patient group with VTE, while the mean survival was 132.138.52 months in the patient group without VTE (p=0.039). The development of VTE in patients who received immunomodulatory drugs alone (IMiD) was statistically significant compared to the patients who did not receive IMiD (p=0.028). According to the RMC-I (Revised Myeloma Comorbidity Index) score, 50% (n=39) of the patients were fit, 24.36% (n=19) were intermediate fit, and 25.64% (n=20) were fragile. was found to be. Although VTE developed in 12.82% of fit patients and 21.05% of intermediate fit patients, this rate was 65% in the fragile group, and this difference was found to be statistically significant (p<0.001). It was observed that 40.91% of 22 patients who developed VTE after being diagnosed with MM died during follow-up, and 10.71% of 56 patients who did not develop VTE died. Conclusion: Presence of comorbid disease, previous history of VTE, BMI > 25 kg/m2, fragility according to RMC-I score, and taking IMiD alone were found to be risk factors for the development of VTE in patients with MM. Keywords: Multiple Myeloma, thrombosis, risk factors, RMC-I score