Vitamin D Seviyesinin Periodontal Dokular Üzerinde Etkisi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada D vitaminin periodontal dokular üzerinde etkisi ve periodontal dokulardaki enflamatuvar olaylar sürecinde önemli rolü olan antimikrobiyal peptitlerle olan ilişkisinin değerlendirilmesi amaçlandı. Materyal ve Metot: Çalışmamıza 20'si vitamin D seviyesi 20'nin altında gingivitis, 20'si vitamin D seviyesi 20'nin altında periodontitis, 20'si vitamin D seviyesi 20'nin üstünde gingivitis ve 20'si vitamin D seviyesi 20'nin üstünde periodontitis hastaları olmak üzere 4 çalışma grubu oluşturuldu. Gingivitis hastaların herhangi 2 dişinden, kronik periodontitisli hastaların ise en derin sondalanabilir cep derinliği (SCD) değerine sahip 2 dişinden dişeti oluğu sıvısı (DOS) örnekleri toplandı. Ayrıca endikasyonu olan bölgelerden dişeti doku örnekleri alındı. Gruplar arası değerlendirmede plak indeksi (Pİ), gingival indeks (Gİ), sondalanabilir cep derinliği (SCD) ve klinik ataşman seviyesi (KAS) klinik parametreler olarak; DOS human beta defensin-2 (hBD-2) ve DOS katelisidin (LL-37) düzeyleri ve dişeti dokularındaki hBD-2 ve LL-37 seviyeleri biyokimyasal parametreler olarak kullanıldı. Bulgular: Klinik parametreler incelendiğinde en yüksek Pİ, SCD ve KAS değerleri vitamin D seviyesi 20'nin üstünde ve kronik periodontitisli grupta elde edildi. Kronik periodontitisli hasta grupları kıyaslandığında Gİ parametreleri arasında anlamlı farka rastlanmadı. DOS hBD-2 seviyeleri değerlendirildiğinde periodontitisli gruplar arasında anlamlı fark görülmedi ve en yüksek iki değer bu gruplarda görüldü. DOS LL-37 seviyeleri değerlendirildiğinde ise vitamin D seviyesi 20'nin altında ve gingivitisli hastaların en düşük elde edilmiştir. Doku hBD-2 ve LL-37 değerleri incelendiğinde vitamin D seviyesi 20'nin üstünde ve kronik periodontitisli hastalarda en yüksek derecede görülmüştür. Sonuç: Bulgularımız, vitamin D eksikliğinin periodontal dokulardaki hastalığın hızı ve şiddetini arttıran nedenlerden biri olabildiğini göstermiştir. Ayrıca D vitaminin periodontal dokulardaki antimikrobiyal peptitlerle ilişkili enflamatuvar döngüleri olumsuz yönde etkilediğini göstermiştir. Anahtar kelimeler: D vitamini; gingivitis; periodontitis; LL-37; hBD-2

Aim: In this study, we aimed to evaluate the effect of vitamin D on periodontal tissues and the relationship with antimicrobial peptides, which play an important role in inflammatory events in periodontal tissues. Material and Method: We included 40 gingivitis patients, 20 of which were under vitamin D level is 20, 20 were upper vitamin D level is 20, 40 were chronic periodontitis patients, 20 were under vitamin D level is 20 and 20 were upper vitamin D level is 20. Gingival crevicular fluid samples were collected from any 2 teeth of gingivitis patients and 2 teeth with the deepest probe depth value from patients who have chronic periodontitis. In addition, gingival tissue specimens were obtained from the indicated regions.Plaque index, gingival index, probable pocket depth and clinical attachment level were evaluated as clinical parameters between the groups, DOS human beta defensin-2 (hBD-2) and DOS cathelisidin (LL-37) and gingival tissue hBD-2 and LL-37 levels were used as biochemical parameters. Results: When the clinical parameters were examined, the highest plaque index, probable pocket depth and clinical attachment level values were found in the chronic periodontitis group with a vitamin D level above 20. When the groups with chronic periodontitis were compared, no significant difference was found between the parameters of gingival index. DOS hBD-2 levels were not significantly different between the periodontitis groups and the highest two values were seen in these groups. When DOS LL-37 levels were assessed, vitamin D levels were below 20 and gingivitis patients were the lowest. When the levels of tissue hBD-2 and LL-37 were examined, highest value was in vitamin D levels were above 20 with chronic periodontitis. Conclusion: Our findings show that vitamin D deficiency may be one of the reasons for increasing the rate and severity of periodontal disease. In addition, vitamin D has been shown to negatively affect inflammatory cycles associated with antimicrobial peptides in periodontal tissues. Keywords: vitamin D; gingivitis; periodontitis; LL-37; HBD-2