Periodontal Defektlerin İntraoral Radyografi ve Konik Işınlı Bilgisayarlı Tomografi İle İn Vitro Olarak Değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada periodontal defektlerin belirlenmesinde konik ışınlı bilgisayarlı tomografi ve intraoral radyografilerin tanısal doğruluğunun karşılaştırılması amaçlandı. Materyal ve Metod: Sekiz adet kuru kafa mandibulada 39 dehisens, 13 fenestrasyon, 15 sınıf III furkasyon defekti olmak üzere 67 periodontal defekt deneysel olarak oluşturuldu. Oluşturulan bu defektler intraoral radyografi ve KIBT ile görüntülendi. Elde edilen görüntüler çift kör olarak iki gözlemci tarafından değerlendirildi. Bulgular: Çalışmamızda elde edilen verilere göre gözlemci içi ve gözlemciler arasında mükemmel uyum tespit edilmiştir. Periodontal defektler intraoral radyografi ve KIBT İile görüntülendi. İntraoral radyografiler için duyarlılık %96, özgüllük %64, doğruluk %72; KIBT' ye göre duyarlılık %100, özgüllük %96, doğruluk %97 olarak bulundu. Periodontal defektleri tespit etmede intraoral radyografi ve KIBT arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur. Periodontal defektleri tespit etme oranı intraoral radyografi için %49,5 iken, KIBT'de %70'dir. Dehisensi belirlemede intraoral radyografi ve KIBT arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur. Dehisensin intraoral radyografilerde görülme oranı %49 iken, KIBT %95'dir. Fenestrasyonu belirlemede intraoral radyografi ve KIBT arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı. Fenestrasyon intraoral radyografide %85, KIBT' de %100 oranında görüldü. Furkasyon defektlerini belirlemede intraoral radyografi ve KIBT arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı. Furkasyon defektlerinin %80' ini intraoral radyografilerde, %87'si KIBT' de tespit edilmiştir. Çalışmamızda anterior bölgede, intraoral radyografi ve KIBT arasında defektleri belirleme açısından istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu. İntraoral radyografide anterior bölgede defektleri tespit etme oranı %57 iken, KIBT' de %87'dir. Posterior dişlerde ise periodontal defektleri belirlemede intraoral radyografi ve KIBT arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı. Sonuç: Periodontal defekt türlerinden biri olan dehisensin belirlenmesinde KIBT ve intraoral radyografi arasında istatistiksel olarak anlamlı fark görülerek,dehisens türü defektlerin tanısında KIBT'nin intraoral radyografilere göre daha başarılı olduğu sonucuna varıldı. Fenestrasyon ve furkasyon defektlerini belirlemede ise intraoral radyografi ve KIBT arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunamadı. Her iki görüntüleme yönteminin tanısal doğruluğu anterior dişlerde yüksek bulundu. Anahtar Kelimeler: Periodontal defekt, intraoral radyografi, konik ışınlı bilgisayarlı tomografi Ruveyda BAKKAL, Uzmanlık Tezi Ondokuz Mayıs Üniversitesi-Samsun, EKİM-2021Aim: The aim of this study was to compare the diagnostic accuracy of cone-beam computed tomography and intraoral radiographs in the detection of periodontal defects. Materials and Methods: 67 periodontal defects, including 39 dehiscences, 13 fenestrations, and 15 class III furcation defects, were created experimentally in eight dry skulls of the mandible. These created defects were visualized by intraoral radiography and CBCT. The resulting images were evaluated by two observers as double-blind. Results: According to the data obtained in our study, excellent agreement was found between observers and observers. Periodontal defects were visualized by intraoral radiography and CBCT. Sensitivity 96%, specificity 64%, accuracy 72% for intraoral radiographs; According to CBCT, the sensitivity was 100%, the specificity was 96%, and the accuracy was 97%. A statistically significant difference was found between intraoral radiography and CBCT in detecting periodontal defects. The detection rate of periodontal defects is 49.5% for intraoral radiography, while it is 70% for CBCT. A statistically significant difference was found between intraoral radiography and CBCT in determining dehiscence. The incidence of dehiscence in intraoral radiographs is 49%, while CBCT is 95%. There was no statistically significant difference between intraoral radiography and CBCT in determining fenestration. Fenestration was seen in 85% of intraoral radiographs and 100% in CBCT. There was no statistically significant difference between intraoral radiography and CBCT in determining furcation defects. Eighty percent of the furcation defects were detected on intraoral radiographs and 87% on CBCT. In our study, a statistically significant difference was found between intraoral radiography and CBCT in terms of detecting defects in the anterior region. While the rate of detecting defects in the anterior region is 57% in intraoral radiography, it is 87% in CBCT. There was no statistically significant difference between intraoral radiography and CBCT in determining periodontal defects in posterior teeth. Conclusion: There was a statistically significant difference between CBCT and intraoral radiography in the determination of dehiscence, which is one of the periodontal defect types, and it was concluded that CBCT was more successful than intraoral radiography in the diagnosis of dehiscence type defects. There was no statistically significant difference between intraoral radiography and CBCT in determining fenestration and furcation defects. The diagnostic accuracy of both imaging methods was found to be high in anterior teeth. Keywords: Periodontal defect, intraoral radiography, cone beam computed tomography Ruveyda BAKKAL, Speciality Thesis Ondokuz Mayıs University-Samsun, October-2021