Beden Eğitimi Öğretmenleri ile Diğer Branş Öğretmenlerinin İletişim Becerileri ve Öz Yeterlilikerinin İncelenmesi

Abstract

Bu araştırmada öğretmenlerin iletişim becerileri ile genel öz yeterlilik düzeyleri arasındaki ilişkilerin incelenmesi ve beden eğitimi ve diğer branş öğretmenlerinin değişkenlere yönelik görüşlerinin farklılaşma durumlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. İlişkisel tarama modelinde gerçekleştirilen araştırmanın örneklemini 306 öğretmen oluşturmuştur. Araştırmanın verileri “İletişim Becerileri Ölçeği-Yetişkin Formu” ve “Genel Öz yeterlilik Ölçeği” kullanılarak elde edilmiştir. Değişkenlere ilişkin betimsel istatistiklerde aritmetik ortalama ve standart sapma değerlerinden, gruplar arasındaki farklılaşmayı belirlemede bağımsız örneklemler t-Testinden faydalanılmıştır. Değişkenler arasındaki ilişkiyi belirlemek için korelasyon analizi, bağımsız değişkenlerin bağımlı değişkeni ne düzeyde yordadığını belirlemek için de adımsal regresyon analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda; öğretmenlerin iletişim becerileri ve genel öz yeterlilik düzeylerinin yüksek olduğu, düzey bakımından ise beden eğitimi ve diğer branş öğretmenleri arasında anlamlı bir farklılaşmanın bulunmadığı tespit edilmiştir. Araştırmanın bir diğer sonucu olarak iletişim becerileri ölçeğinin tüm alt boyutları ile genel öz yeterlilik arasında pozitif ve orta düzeyde ilişki bulunduğu belirlenmiştir. Ayrıca iletişim becerileri ölçeğinin sadece “temel beceriler ve kendini ifade etme”, “etkin dinleme ve sözel olmayan iletişim” ve “iletişim ilkelerine uyma” boyutlarının genel öz yeterlilik üzerinde anlamlı yordayıcılar olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Genel öz yeterliliği yordama gücü en yüksek değişkenin, temel beceriler ve kendini ifade etme değişkeni olduğu, etkin dinleme ve sözel olmayan iletişim ile iletişim ilkelerine uyma değişkenlerinin yordayıcılıklarının ise düşük düzeylerde olduğu tespit edilmiştir. Sonuçlar, öğretmenlerin temel beceriler ve kendini ifade etme, etkin dinleme ve sözel olmayan iletişim ve iletişim ilkelerine uyma becerileri arttıkça genel öz yeterlilik algılarının artabileceğini göstermektedir.