Investigation of the Mediating Role of Self-Compassion in the Relationship Between Perceived Stress and Alexithymia in University Students

Abstract

Bu araştırmanın amacı üniversite eğitimini sürdürmekte olan genç yetişkinlerin algılanan stres ve aleksitimi düzeyleri arasındaki ilişkide öz şefkatin aracı rolünü incelemektir. Araştırma ilişkisel tarama modeline dayalı betimsel bir araştırmadır. Araştırma evreni, 2019-2020 eğitim-öğretim yılında Ondokuz Mayıs Üniversitesinde lisans eğitimine devam eden 31.553 üniversite öğrencisinden oluşmaktadır. Oluşabilecek veri kaybı göz önünde bulundurularak öncelikle 540 öğrenciye ulaşmak hedeflenmiştir. Evrenden belirlenen sayıdaki örneklem grubuna ulaşmak için eleman örnekleme yöntemlerinden olan basit tesadüfi örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Çalışma kapsamında toplam 540 öğrenciden veri elde edilmiştir. Yaşanan veri kayıpları sonucunda 33 öğrencilerin verileri analiz dışı bırakılmış böylece araştırmanın örneklemi 2019-2020 öğretim yılında Ondokuz Mayıs Üniversitesinde lisans eğitimine devam eden 289' u kadın ve 218'i erkek olmak üzere toplam 507 katılımcıdan oluşmuştur. Araştırmanın verileri Algılanan Stres Ölçeği (ASÖ-10), Toronto Aleksitimi Ölçeği (TAÖ-20), Öz Anlayış Ölçeği (ÖZAN) ve araştırmacı tarafından geliştirilen Kişisel Bilgi Formu ile elde edilmiştir. Araştırmanın tekli aracılık modelinin analizi, Bootstrap temelli Process Macro uygulaması ve SPSS programı kullanılarak yapılmıştır. Yapılan analizler sonucunda, algılanan stres ve aleksitimi değişkenleri arasındaki ilişkide öz şefkatin aracılık rolüne sahip olduğu ortaya çıkmıştır. Ayrıca algılanan stresin, aleksitimi üzerindeki toplam etkisinin %48'inin, öz şefkat aracı değişkeni tarafından oluşturulan dolaylı etki ile açıklandığı saptanmıştır. Elde edilen bulgular, ilgili alanyazın ışığında tartışılmış ve yorumlanmıştır. Son olarak araştırmacılara ve uygulayıcılara bazı öneriler sunulmuştur.

The aim of this study is to examine the mediating role of self-compassion in the relationship between perceived stress and alexithymia levels of young adults who continue their university education. The research is a descriptive research based on the relational screening model. The research universe consists of 31,553 university students who continue their undergraduate education at Ondokuz Mayıs University in the 2019-2020 academic year. Considering the loss of data that may occur, it is aimed to reach 540 students first. Simple random sampling method, one of the element sampling methods, was used to reach the number of sample groups determined from the universe. Within the scope of the study, data were obtained from a total of 540 students. As a result of the data loss experienced, the data of 33 students were excluded from the analysis, so the sample of the study consisted of a total of 507 participants, including 289 women and 218 men, who continued their undergraduate education at Ondokuz Mayıs University in the 2019-2020 academic year. The data of the study were obtained with Perceived Stress Scale (PSS-10), Toronto Alexithymia Scale (TAS-20), Self-Compassion Scale (SCS), and Personal Information Form developed by the researcher. The analysis of the single mediation model of the research was conducted using Bootstrap based Process Macro for SPSS. As a result of the analysis, it was revealed that self-compassion had a mediating role in the relationship between perceived stress and alexithymia variables. In addition, it was determined that 48% of the total effect of perceived stress on alexithymia was explained by the indirect effect created by the self compassion mediating variable. The findings were discussed and interpreted based on the related literature. In addition, some suggestions were presented to the researchers and practitioners.