Diyabetik Hemodiyaliz Hastalarında Hba1c Değişkenliğinin Sağkalım İle İlişkisinin Değerlendirilmesi

Abstract

AMAÇ: Hemodiyaliz yapılan hastalarda genel popülasyona göre ölüm ve hastaneye yatış oranları yüksek seyretmektedir. Diyaliz yapılan hastaların yaklaşık üçte birini oluşturan diyabetik grupta ise sağkalım diyabetik olmayan gruba kıyasla daha kısadır. Tip 2 diyabetes mellitus hastalarında glukoz ve HbA1c değişkenliğinin artmasının, sağkalımı olumsuz yönde etkilediği gözlenmiştir. Çalışmamızda hemodiyaliz yapılan diyabetik hastalarda HbA1c değerinden bağımsız olarak HbA1c ölçümlerindeki değişkenlik ile sağkalım arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi esas olarak amaçlanmıştır. GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmamızda Ondokuz Mayıs Üniversitesi Diyaliz Merkezinde Ocak 2006 ile Aralık 2014 tarihleri arasında hemodiyaliz yapılmış diyabetik böbrek yetmezliği hastaları retrospektif olarak değerlendirildi. En az bir yıl süreyle merkezimizde hemodiyaliz yapılmış ve en az dört adet HbA1c ölçümü olan hastalar çalışmaya alındı. Her hasta için HbA1c, hemoglobin ve glukoz ölçümlerinin değişkenliği hesaplandı. Değişkenlik ölçüsü olarak hemodiyaliz yaptığı sürede ölçülen HbA1c, hemoglobin ve glukoz ölçümlerinin standart sapma (SD) ve varyasyon katsayısı (CV) kullanıldı. Hastaların sağkalım süresi olarak hemodiyalize başladığı tarihten ölüm tarihi ya da halen yaşamakta ise son takip tarihine kadar olan süre olarak değerlendirildi. Bu parametreler kullanılarak sağkalım analizi yapıldı. SONUÇ: Çalışmaya dahil edilen 38 hastanın yaş ortalaması 62,1±11,8'di (24-81). Hastaların 20'si ölmüş, 18'i ise hala yaşıyordu. Hastaların ortalama sağkalım süresi 67,4±40,5 ay olarak tespit edildi. HbA1c değişkenliği ve sağkalım arasında istatistiki anlamlılık arz ilişkisi saptanmadı. Benzer şekilde glukoz ve hemoglobin değişkenliğinin de sağkalım ile ilişkisi saptanmadı. Fakat ortalama hemoglobin değeri ve sağkalım arasında istatistiki olarak anlamlı bir ilişki vardı (p: 0,003). TARTIŞMA: Hemodiyaliz yapılan diyabetik hastalarda HbA1c değişkenliğinin sağkalım üzerine normal böbrek fonksiyonuna sahip diyabetik hastalardakine benzer bir etkisini bulamadık. Bunun çeşitli sebepleri olabilir. HbA1c'nin diyaliz yapılan hastalarda ortalama glukoz düzeyini yansıtmakdaki yetersizliği sonuçlarımızı etkilemiş olabilir. Ayrıca HbA1c değişkenliğinin sebep olduğu bu olumsuz etki, diyaliz ve KBH seyrinde sıklığı artan diğer komorbid durumların oluşturduğu olumsuz risk profilinin önüne geçememiş olabilir.

AIM: In patients who receive hemodialysis, rates of mortality and hospitalization are high when compared with the general population. In diabetic group which consists of approximately one third of the patients who receive hemodialysis, survival is shorter when compared with the non-diabetic group. It has been observed that the increase in glucose and HbA1c variability in patients with Type 2 diabetes mellitus affects survival negatively. The purpose of our study is to assess the association between variability in HbA1c measurements and survival independently of HbA1c value in diabetic patients who receive hemodialysis. MATERIALS AND METHOD: In our study, patients with diabetic renal failure who received hemodialysis in Ondokuz Mayıs University Dialysis Center between January 2006 and December 2014 were assessed retrospectively. Patients who received hemodialysis in our center at least for one year and who had at least four HbA1c measurements were included in the study. For each patient, variability of HbA1c, hemoglobin and glucose measurements were calculated. Standard deviation (SD) and variation coefficient (CV) of HbA1c, hemoglobin and glucose measurements made during the time the patients received hemodialysis were used as measures of variability. As the survival time of patients, the period of time from the start of hemodialysis to the date of death or the time to the date of the last follow up if the patient was alive were used as the patient's survival time. Survival analysis was made by using these parameters. RESULTS: Average age of the 38 patients included in the study was 62,1±11,8 (24-81). 20 of the patients were dead while 18 were still alive. Average survival time of the patients was found as 67,4±40,5 months. No statistically significant association was found between HbA1c variability and survival. Similarly, no association was found between glucose and hemoglobin variability and survival. However, a statistically significant association was found between average hemoglobin value and survival (p: 0,003). DISCUSSION: In diabetic patients who received hemodialysis, HbA1c variability was not found to have a similar effect on survival in diabetic patients who had normal renal functions. There may be various reasons for this. The insufficiency of HbA1c in reflecting the average glucose level in patients who receive dialysis may have affected our results. In addition, this negative effect caused by HbA1c variability may have not been constituted as significantly as negative risk profile caused by other comorbid situations which are more frequent in the course of dialysis and CKD.