Sağ Yerleşimli Meme Kanseri Radyoterapisinde Derin İnspiriumda Nefes Tutmanın Karaciğer Üzerine Dozimetrik Etkilerinin Değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Meme kanseri radyoterapisinde amaç hedef hacimde en iyi doz dağılımını sağlarken çevre dokuları da maksimum seviyede korumaktır. Sağ meme kanseri hastalarda karaciğer kritik organlardan biri olduğundan derin nefes tekniği ile alandan uzaklaşmasını sağlayıp radyoterapi dozunun minimum seviyelerde olabileceğini düşünerek hastalara derin nefes tekniği ile de simülasyon yaptırılıp planlama karşılaştırılması amaçlandı. Materyal ve Metot: Kliniğimize gelen meme koruyucu cerrahi yapılmış sağ meme kanser tanılı hastalar dahil edilerek hastalara serbest nefes ve derin nefes tekniği ile iki kez simülasyon yapıldı. Tedavi planları yapılarak doz karşılaştırılması yapıldı. Bulgular: Hastaların radyoterapi simülasyonlarına hedef hacim ve riskli organ hacimleri konturlanarak volümetrik karşılaştırıldı. Nefes tutma tekniğinde sağ akciğer hacmi (p<0,001) ve toplam akciğer hacmi (p<0,001) beklendiği şekilde arttı. Diğer hacimler ise benzer şekilde bulundu. Doz değerlendirilmesinde; sağ ve toplam akciğerin ortalama dozu (sırasıyla p=0,001,p<0,001) ve sağ akciğerin minimum dozu ise (p=0,001) derin nefes tutma tekniği ile istatistiki anlamlı oranda azaldığı gözlendi. Karaciğerin ise ortalama doz, V40, V30 değerlerinin derin nefes tutma tekniği ile istatistiki olarak anlamlı daha iyi olduğu gözlendi. Ayrıca karaciğerin bu değerlerine hastalara ait kişisel verilerle korelasyon testi yapıldı; negatif korelasyon bulundu ve hastaların ağırlığı arttıkça derin nefes tutma tekniğinin daha iyi sonuç verdiği anlaşıldı. Sonuç: Sağ meme kanseri tanısıyla radyoterapi endikasyonu konan bütün hastalarda başka volümetrik ve dozimetrik bir soruna yol açmadan, derin inspriumda nefes tutma tekniği ile karaciğerin ve akciğerin dozlarını düşürmekte etkin bir yöntemdir. Anahtar Sözcükler: Derin Nefes; karaciğer; meme kanseri; radyoterapi; vücut kitle indeksiAim: The aim of breast cancer radiotherapy is to provide the best dose distribution in the target volume and to protect the surrounding tissues at the maximum level. The liver is one of the critical organs in patients with right breast cancer, so it was thought that the dose of radiotherapy with deep breathing technique could be minimalized. Patients were simulated with deep breathing and compared with planning. Material and Method: Patients with right breast cancer that were referred to our clinic who underwent breast-conserving surgery were included. The patients were simulated twice with free breathing and deep breathing techniques. Treatment plans were made for simulations and dose comparison was made. Results: Target volume and organ at-risk volumes were contoured in the radiotherapy simulations of the patients and compared volumetrically. Right lung volume (p <0.001) and total lung volume (p <0.001) increased as expected in breath-holding technique. Other volumes were found similarly. In dose evaluation; it was observed that the mean dose of the right and total lungs (p = 0.001, p <0.001, respectively) and the minimum dose of the right lung (p = 0.001) were statistically significantly decreased with the deep breath holding technique. It was observed that the mean dose, V40, V30 values of the liver were statistically significantly better with the deep breath holding technique. In addition, a correlation test was performed for these values of the liver with the weight and body mass index data of the patients. A negative correlation was found and it was understood that deep breath holding technique gave more significant results in overweight patients. Conclusion: It is an effective method to reduce the doses of the liver and lungs with the breath-holding technique in deep inspirium, without causing any other volumetric and dosimetric problems in all patients with radiotherapy indication for right breast cancer. Keywords: BMI; breast cancer; deep breathing technique; liver; radiotherapy