Aile Hekimlerinde Kronik Böbrek Hastalığı Bilgi ve Farkındalığının Belirlenmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada Samsun'da çalışmakta olan aile hekimlerinin kronik böbrek hastalığı hakkında bilgi, tutum ve farkındalıklarını değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Bölgemizde aile sağlığı merkezlerinde aktif olarak birinci basamak sağlık hizmeti veren aile hekimleri çalışmaya dahil edilmiştir. Çalışmada katılımcılara kronik böbrek hastalığı tanısı, kılavuzlara aşinalık ve tutumları değerlendiren online anket soruları yöneltildi. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 208 aile hekiminin %40,4'ü kadın, %59,6'sı erkekti. Toplam hekimlik süresi median 12,5 yıl idi. Hekimler vaka sorularına %75,0-%97,6 arasında değişen oranlarda kılavuzlara uygun yanıt verdiler. Tahmini GFH hızı ve albuminüriye göre KBH'yi tanıma konusunda farklı evreleri %41,7 ile %92,9 arasında doğru olarak tanıdılar. Evre 1 veya Evre 2 KBH'nin daha düşük oranda tanındığı görüldü. Farklı GFH ve albuminüri düzeylerine göre ACE ve ARB'lerin klinik yararı konusunda aile hekimlerinin önemli bir kısmı (%21,6-36,1) ACE ve ARB'lerin klinik yararından emin olmadığını ifade etti. GFH>60 ml/dk olan hipertansif hastalarda hekimlerin 86,5'i idrarda albümin/protein isterken, GFH<60 ml/dk olan hipertansif hastalarda bu oran %91,8 olarak saptandı. KBH olan hastaların takibinde takip kalitesi optimizasyonu için en çok kullanılan kaynakların %53,4 ile ulusal kılavuzlar ve %46,6 ile nefrologlar tarafından sürdürülen eğitimler olduğu görüldü. Tartışma ve Sonuç: Çalışmamızda aile hekimlerinin KBH tanı ve evreleri hakkındaki bilgi düzeyinin yeterli seviyede olduğu izlendi. Ancak KBH tanısında albuminüri varlığına aile hekimlerinin GFH'ye kıyasla daha az aşina olduğu saptandı. Güncel kılavuzların takip edilmesi ile KBH hastalarının erken tanısı, optimal tedavisi ve takibi sağlanabilir. Aile hekimlerinin güncel KBH kılavuzlarına ulaşımları sağlanmalı, hastaların tedavisine güncel kılavuzların sağladığı kanıta dayalı bilgiler entegre edilmelidir.İntroduction: In this study, we aimed to evaluate knowledge, attitude and awareness of family practitioners working in Samsun on chronic kidney disease. Materials and Methods:Family practitioners currently working on first step healthcare services in our region are included in this study. Online survey questions on evaluation of chronic kidney disease, familiarity with guidelines and attitudes were addressed to participants. Results: 0,4% of 208 family practitioners in this study were women and 59,6% were men. The median of overall medical experience duration was 12,5 years. On case questions, physicians gave responses in accordance with the guidelines at rates ranging from 75.0% to 97.6%. They defined different grades of CKD correctly by estimated GFR and albuminuria at ranges from 41,7% and 92,9%. Grade 1 and 2 CKD were recognized at a lower rate. Majority of physicians (21,6-36,1%) expressed hesitation on the subject of clinical benefits of ACE and ARB's according to different GFR and albuminuria levels. While 86,5% of physicians ordered urine albumin/protein levels for hypertensive patients with GFR>60 ml/dk, for the hypertensive patients with GFR<60 ml/dk this rate was 91,8%. Most commonly used references for follow up quality optimization of patients with CKD were national guidelines and seminars by nephrologists with the rates of 53,4% and 46,6%, respectively. Discussion and Conclusion: In this study we observed that family physicians knowledge on diagnosing and grading of CKD was adequate. However, family physicians were less familiar with albuminuria on diagnosing CKD compared to GFR. Early diagnosis, optimal treatment and follow-up for CKD patients can be provided by following the current guidelines. Access to current CKD guidelines should be provided to family physicians, and evidence-based information provided by current guidelines should be integrated into the treatment of patients.