Eklemeli Üretim Teknolojisi İle Üretilen Geçici Restorasyonların Kırılma ve Tamir Bağlanma Dayanıklılığının Değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı 3 boyutlu yazıcı yardımı ile üretilen geçici restorasyonların erken dönem bükülme dayanımını ve farklı yüzey işlemlerinin tamir bağlanma dayanımına etkisini 3 nokta eğme testi ile değerlendirmektir. Materyal ve Metod: Metilmetakrilat içermeyen fotopolimer rezin geçici materyalinden (GC TempPrint) 25 mm × 2 mm × 2 mm boyutunda 50 adet örnek bir 3 boyutlu yazıcı ile üretildi. Erken dönem bükülme dayanımı bir universal test cihazında (AG-IS, Shimadzu, Japonya) 3 nokta kırma testiyle değerlendirildi. Kırılan örnekler farklı yüzey işlemlerinin uygulanabilmesi için rastgele 5 gruba ayrıldı. Kontrol grubunda kırık yüzeylerine herhangi bir yüzey işlemi yapılmadı (Grup C). Diğer gruplarda örneklere sırasıyla zımparalama (Grup G), zımparalama işlemi ve silan bağlayıcı ajan (GS), 50 µm Al2O3 partikülleri ile kumlama (S), 50 µm Al2O3 partikülleri ile kumlama ve silan bağlayıcı ajan (SS) uygulaması yapıldı. Kırık yüzeyleri yüksek dolduruculu akışkan kompozit (GAenial Universal Flo) ile tamir edildi ve 20 sn led ışık cihazı ile polimerize edildi. Tamir bağlanma dayanımı universal test cihazında 3 nokta kırma testiyle değerlendirildi. Elde edilen veriler tek yönlü ANOVA ve eşleştirilmiş örnek t-testi ile incelendi. Kırık yüzeylere uygulanan yüzey işlemleri bir stereomikroskop (Olympus microscope bx50) kullanılarak incelendi. Bulgular: Gruplara göre erken dönem kırılma dayanımları arasında istatistiksel olarak farklılık bulunmadı (P>0.05). Tamir bağlantı dayanımları ortalama değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmaktadır (P<0.05). En yüksek tamir bağlanma dayanımı Grup SS'de en düşük Grup C'de elde edildi. Sonuç: 3 boyutlu yazdırılan metilmetakrilat içermeyen fotopolimer rezin geçici materyaline tamir işleminde Al2O3 ile kumlama işleminden sonra silan uygulaması en etkili yöntem olduğu gözlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Tamir Dayanımı, Yazdırılabilir Rezin, 3 Boyutlu Üretim, Geçici restorasyonlaAim: The aim of this study is to evaluate the initial bending strength of 3 dimension printed temporary restorations and the effect of different surface treatments on the repair bond strength with a 3-point bending test. Materials and Methods: 50 samples of 25 mm × 2 mm × 2 mm in size were produced from methylmethacrylate-free photopolymer resin temporary material (GC TempPrint) with a 3D printer. Initial flexural strength was evaluated by 3-point breaking test on a universal testing machine (AG-IS, Shimadzu, Japan). The broken samples were randomly divided into 5 groups to apply different surface treatments. In the control group, no surface treatment was applied to the fracture surfaces (Group C). In other groups, sandblasting (Group G), sandblasting and silane bonding agent (GS), sandblasting with 50 µm Al2O3 particles (S), sandblasting with 50 µm Al2O3 particles and silane bonding agent (SS) were applied to the samples, respectively. Fractured surfaces were repaired with high-filling flowable composite (G-Aenial Universal Flo) and polymerized with a LED light device for 20 seconds. Repair bond strength was evaluated with a 3-point fracture test on a universal testing device. The data obtained were examined with oneway ANOVA and paired sample t-test. The surface treatments applied to the fractured surfaces were examined using a stereomicroscope (Olympus microscope bx50). Results: There was no statistical difference between early period fracture strengths according to groups (P>0.05). There is a statistically significant difference between repair bond strengths (P<0.05). The highest repair bond strength was obtained in Group SS and the lowest in Group C. Conclusion: It has been observed that silane application after sandblasting with Al2O3 is the most effective method in the repair process of 3 D printed photopolymer resin temporary material that does not contain methylmethacrylate. Keywords: Repair Strength, Printable Resin, 3D Production, Temporary restorations