Özofageal Varis Kanama Prediktörleri ve Varis Kanamalı Olguların Klinikopatolojik Özelliklerinin Kanama Süreci İle Olan İlişkisi

Abstract

Amaç: Özofagus varislerini kanamadan önce değerlendirmek için dünyada en sık kullanılan yöntem özofagogastroduodenoskopidir. Ancak bu pahalı, ulaşımı zor ve hastaları rahatsız edici bir işlemdir. Kanama riskinin tahmin edilmesinde maliyeti azaltmak için klinik ve laboratuvar parametrelerine dayalı noninvaziv belirteçler kullanılabilir. Hastalar ve Yöntem: Çalışmaya siroz tanısı almış, özofageal varisi olan 200 hasta dahil edildi. Varis kanamasına ve propranolol kullanımına göre gruplar oluşturuldu. Hastaların endoskopilerinin yapıldığı tarihlerdeki laboratuvar değerleri not edildi. Varis kanamasına etki edebilecek skorlamaları bulmak amacıyla tek değişkenli ve çok değişkenli lojistik regresyon analizleri kullanıldı. Bulgular: Tek değişkenli lojistik modelde Fib-4 ve APRI skorlarının varis kanaması olan ile olmayan gruplar arasında anlamlı farklılıkları yoktu (p>0,05). Child-P, Meld, Meld-Na ve Lok skorları kanaması olan grupta daha yüksekti (p<0,01). Lok skorunun %77 duyarlılık ve %51 özgüllük değeri ile kesim noktası 0,825 bulundu. ROC analizinde eğri altında kalan alan %99 güven aralığında 0,663 (0,587-0,738) saptandı. Tartışma ve Sonuç: Siroz mortalitesi yüksek bir hastalıktır. Özofageal varis kanaması ise en korkulan komplikasyonudur. Profilaktik tedavide ilk tercih edilen medikal ajan beta blokerdir. Sirozun prognozunu değerlendirmek için geliştirilen skorlama sistemleri mevcuttur. Çalışmamızda varis kanamasının en önemli öngörücüsü Lok skoru idi. Lok skoru 1 birim arttığında kanama ihtimali 863,204 kat artmaktaydı. Fib-4 ve APRI skorlarının ise özofageal varis kanamasının yararlı prediktörleri olmadığı ortaya çıktı. Buna karşılık propranolol kullanan grupta Fib-4 ve APRI anlamlı derecede yüksekti (p<0,05). Anahtar Kelimeler: Karaciğer sirozu, özofageal varis kanaması, noninvaziv belirteçler, propranolol, Lok skoru

Objective: Esophagogastroduodenoscopy is the most commonly used method in the world to evaluate esophageal varices before bleeding. However, this is an expensive, difficult-to-access and inconvenient procedure for patients. Noninvasive markers based on clinical and laboratory parameters can be used to reduce cost in estimating bleeding risk. Patients and Methods: 200 patients diagnosed with cirrhosis and esophageal varices were included in the study. Groups were formed according to varicose bleeding and propranolol use. Laboratory values of the patients on the dates of endoscopies were noted. Univariate and multivariate logistic regression analyzes were used to find scores that could affect variceal bleeding. Results: Fib-4 and APRI scores in the univariate logistic model did not differ significantly between the groups with and without variceal bleeding (p>0.05). Child-P, Meld, Meld-Na and Lok scores were higher in the group with bleeding (p<0.01). The cut-off point was 0.825, with a sensitivity of 77% and a specificity of 51% for the Lok score. In ROC analysis, the area under the curve was 0.663 (0.587-0.738) at 99% confidence interval. Discussion and Conclusion: Cirrhosis is a disease with high mortality. Esophageal variceal bleeding is the most feared complication. The first preferred medical agent in prophylactic treatment is beta-blocker. There are scoring systems developed to evaluate the prognosis of cirrhosis. In our study, the most important predictor of varicose bleeding was Lok score. When the Lok score increased by 1 unit, the probability of bleeding increased 863,204 times. It turned out that Fib-4 and APRI scores were not useful predictors of esophageal variceal bleeding. On the other hand, Fib-4 and APRI were significantly higher in the propranolol group (p<0.05). Keywords: Liver cirrhosis, esophageal variceal bleeding, noninvasive markers, propranolol, Lok score