Farklı Samanlarda Lignin Peroksidaz Enzimi Kullanımının Yem Değeri Üzerine Etkisi

Abstract

Bu çalışma düşük besleme değerine sahip olan samanların besleme değerleri ve kaba yem kalitesi üzerine farklı katkı maddeleri ilavesi ve lignin peroksidaz enzimi uygulamasının etkisinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Çalışmada 3 farklı saman (buğday samanı, soya samanı ve sorgum samanı) ile 2 enzim muamelesi (lignin peroksidaz var - yok) ve 4 farklı muamele grubu (kontrol, %4 üre, %10 melas ve %14 üre+melas (%4 üre, %10 melas)) olmak üzere; her bir yem için 8, toplam 24 muamele grubu oluşturulmuş ve çalışma tesadüf parsellerinde faktöriyel deneme tertibine göre yürütülmüştür. İn vitro gerçek sindirilebililiklerin (IVGS) belirlenmesinde Daisy inkübatör kullanılmıştır. Çalışmada yapılan duyusal kalite değerlendirmesinde melas ilave edilen silajların diğer muamelelere göre daha yüksek puanlar aldığı ve sorgum samanı silajlarının en başarılı sonuçları verdiği saptanmıştır. Çalışmada kullanılan samanlarda, kuru madde sindirilebilirliği (KMS), kuru madde tüketimi (KMT) ve nispi yem değeri (NYD) bakımından en iyi sonuçları sorgum samanına ait silajların verdiği belirlenmiştir (P<0.001). Sorgum samanı silajları içerisinde ise en yüksek KMS, KMT ve NYD üre+melas ilaveli silajlarda belirlenmiştir (P<0.001). Çalışmada, lignin peroksidaz enzimi ilavesinin samanların in vitro gerçek sindirilebililikleri (İVGS) ve in vitro ADF sindirilebilirlikleri (İV-ADFS) üzerine önemli etkisinin olmadığı belirlenmiştir (P>0.05). Ancak, samanlar içerisinde en yüksek İVGS ve İV-ADFS sorgum samanlarında görülmüş olup, melas ve üre+melas ilaveli gruplarda kontrol grubuna göre daha yüksek sindirilebilirlikler belirlenmiştir. Lignin peroksidaz enziminin denemede kullanılan bütün gruplar için İVGS ve İV-ADFS'nin aksine lignin sindirilebilirliğini artırdığı görülmüştür. Sonuç olarak denemede kullanılan samanlar içerisinde, sorgum samanlarının besleme değerlerinin daha yüksek olduğu, ayrıca. lignin peroksidaz enziminin kaba yemlerde kullanım imkanlarının ortaya konulması üzerine in vivo ve in vitro çalışmaların yapılması gerektiği ortaya konulmuştur.

The purpose of this study was to determine the effects of various feed additives and lignin peroxidase enzyme application on the quality and digestibility of poor nutritive feed value straws.. Three different straws (wheat straw, soybean straw and sorghum straw) with 4 different treatment groups (Control, 4% urea, 10% molasses and 14% urea + molasses (4% urea + 10% molasses) were used in the study and total of 24 treatment groups were established with 8 groups for each straw and results were analised according to randomized foctorial design. Daisy incubator was used to determine the true in vitro digestibilities (TIVD) of straw. According to the findings obtained in present study, molasses treated straws were the best among all treatment groups in organoleptic analyze, it was also found that sorghum straws gave the best results. Sorghum straw silage ranked first in terms of dry matter digestibility (DMD), dry matter intake (DMI) and the relative feed value (RFV) (P <0.001).Sorghum straws treated with urea-molasses had highest DMD, DMI and RFV among the sorghum straws(P <0.001). In this study, it was found that the lignin peroxidase enzyme did not significantly affect the true in vitro digestibility and in vitro digestibility of ADF (P >0.05) in straws. But, the highest true in vitro digestibility and in vitro digestibility of ADF according to the control group was observed for sorghum straw treated with molasses and urea-molasses. As conclusion, sorghum straw was found to have higher feed value compared to other straws used in present study. Furthermore, in vivo and in vitro studies are recommended with the aim of determining the possibilities of using lignin peroxidase enzyme to enhance the feed values of forages.