Sol Yerleşimli Meme Kanseri Radyoterapisinde Derin Inspiriumda Nefes Tutmanın Dozimetrik Etkilerinin Değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Meme kanseri radyoterapisinde meme volümünde iyi bir doz dağılımı sağlamak kadar komşuluğundaki organların korunması da önemlidir. Bu nedenle derin nefes aldırıp tutturularak yapılacak radyoterapide kalbi aşağı doğru yönlendirmek ve alandan uzaklaştırarak radyoterapi dozunun azaltılabileceğini düşündük ve bu şekilde yapılacak bir planlama ile normal planlamanın karşılaştırılmasını amaçladık. Materyal ve Metot: Kliniğimize başvuran meme koruyucu cerrahi yapılmış sol meme kanserli tanılı hastalar dahil edildi. Hastalara serbest nefes ve nefes tutma tekniği ile iki kez simülasyon yapılarak tedavi planları yapıldı. Yapılan planlarda akciğer ve kalbin aldığı dozlar karşılaştırıldı. Bulgular: Hastaların radyoterapi simülasyonunu takiben, hedef hacim ve riskli organ hacimleri konturlandı ve volümetrik olarak karşılaştırıldı. Nefes tutma tekniğinde hem sol akciğer hacmi (p<0,000), hem de toplam akciğer hacminin (p<0,000) beklendiği üzere arttığı görüldü. Diğer hacimler ise benzer bulundu. Riskli organların aldığı dozların değerlendirilmesinde ise; hem sol hem de toplam akciğerin minimum dozunun (sırasıyla p=0,001, p<0,000) ve ortalama dozun (sırasıyla p=0,039, p=0,042) nefes tutma tekniği ile istatistiki anlamlı oranda azaldığı gözlendi. Kalbin aldığı dozları karşılaştırdığımız da ise; kalbin minimum dozu hariç değerlendirilen bütün dozimetrik değerlerin nefes tutma tekniği ile istatistiki olarak anlamlı daha iyi olduğu gözlendi. Sonuç: Sol meme kanseri tanısıyla radyoterapi endikasyonu konan bütün hastalarda başka volümetrik ve dozimetrik bir soruna yol açmadan, derin inspriumda nefes tutma tekniği ile kalbin ve akciğerin özellikle ortalama aldıkları dozları istatistiki anlamlı olarak düşürmek mümkündür ve uygulanılması gereken bir tekniktir. Anahtar Kelimeler: Meme kanseri; Radyoterapi; Yan etki; Kalp; Akciğer; Nefes tutmaAim: In breast cancer radiotherapy, as well as to provide a good dose distribution in the breast volume, it is also very important to protect adjacent organs. Fort his reason we thought that we could reduce the dose of radiation which effects the hearth by diverting the heart downside from the mainly irradiated area in a radiotherapy done with breath hold in a deep inspirationand purposed to compare the side effects done like this with the one which was done in a usual way. Material and Method: Patients with breast cancer that were treated with breast conserving surgery and applied to our clinic were included. Treatment plans were made by simulating twice with free breathing and breath holding technique. The doses of the lung and heart were compared in the plans. Results: Following the patient's radiotherapy simulation, the target volume and the volume of the organ at risks were contoured and compared volumetrically. It was observed that breath holding technique increased both left lung volume (p <0.000) and total lung volume (p <0.000). Other volumes were similar. In the assessment of organ at risks; Both left and tootal lungs minimum dose (p = 0.001, p <0.000) and the mean dose (p = 0.039, p = 0.042, respectively) were statistically significantly decreased with the breath holding technique. When we compare the doses taken by the heart, all dosimetric values evaluated except for the minimum dose of the heart were statistically significantly better in the breath hold technique. Conclusion: It is possible to reduce statistically significantly the average doses of the heart and lung by breath hold technique in deep inspiration without causing any other volumetric and dosimetric problems in all patients that irradiated with the diagnosis of left breast cancer. Keywords: Breast cancer; Radiotherapy; Side-effects; Heart; Lung; Breath-hold