Toplumsal Cinsiyet Eşitliği ve Yaşam Doyumu İlişkisinde Öz-Şefkatin Aracı Rolü

Abstract

Araştırma, bireylerin toplumsal cinsiyet eşitliğine ilişkin algılarının yaşam doyumu ile ilişkisini incelemeyi ve bu ilişkide öz-şefkatin olası aracı rolünü değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Aynı zamanda araştırmada toplumsal cinsiyet eşitliği, öz-şefkat ve yaşam doyumu kavramları hem kuramsal hem de alanyazındaki bulgular çerçevesinde çok boyutlu bir şekilde değerlendirilmektedir. Araştırma kapsamında veriler çevrim içi ölçme araçlarıyla toplanmış; elde edilen bulgular parametrik analiz teknikleri aracılığıyla değerlendirilmiştir. Katılımcıların demografik özelliklerine göre söz konusu değişkenlerde anlamlı farklılıklar olup olmadığı t-testi ve ANOVA ile test edilmiş; değişkenler arası ilişkiler korelasyon ve regresyon analizleriyle incelenmiştir. Öz-şefkatin, toplumsal cinsiyet eşitliği ile yaşam doyumu arasındaki ilişkide aracılık rolü üstlenip üstlenmediği çoklu regresyon modeli üzerinden analiz edilmiştir. Elde edilen bulgular, toplumsal cinsiyet eşitliği algısının yaşam doyumu üzerinde doğrudan anlamlı bir etkiye sahip olmadığını; buna karşın öz-şefkat düzeyinin yaşam doyumunu anlamlı düzeyde yordadığını göstermektedir. Bu doğrultuda, bireyin kendine karşı anlayış geliştirme biçiminin, yaşam doyumunu artıran temel psikolojik kaynaklardan biri olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Demografik değişkenler açısından ise bazı gruplar arasında anlamlı farklılıklar gözlemlenmiş; özellikle toplumsal cinsiyet algısı ve öz-şefkat düzeylerinde cinsiyet ve yaş gibi değişkenlerin etkili olduğu saptanmıştır. Çalışma, bireyin yaşam doyumunun yalnızca dışsal koşullarla değil, içsel kaynaklarla da şekillendiğini vurgulamakta; öz-şefkatin bu bağlamda geliştirilebilir ve güçlendirilebilir bir alan olduğuna dikkat çekmektedir. Bulgular, özellikle toplumsal eşitliğin psikolojik yansımalarına ve öznel iyi oluş üzerindeki dolaylı etkilerine ışık tutmaktadır.The present study seeks to investigate the association between individuals' perceptions of gender equality and their life satisfaction, while also examining the potential mediating role of self-compassion in this relationship. Furthermore, the constructs of gender equality, self-compassion, and life satisfaction are addressed in a comprehensive manner, both theoretically and empirically, drawing on relevant findings from the existing body of literature. Data were collected using an online survey method, and the findings were evaluated using parametric analysis techniques. The t-test and ANOVA were used to test whether there were significant differences in the variables in question according to the demographic characteristics of the participants, and the relationships between the variables were examined using correlation and regression analyses. Whether self-compassion plays a mediating role in the relationship between gender equality and life satisfaction was analyzed using a multiple regression model. The findings indicate that the perception of gender equality does not have a direct significant effect on life satisfaction; however, the level of self-compassion significantly predicts life satisfaction. In this regard, it was concluded that the way in which individuals develop understanding towards themselves is one of the fundamental psychological resources that increase life satisfaction. In terms of demographic variables, significant differences were observed between some groups; in particular, variables such as gender and age were found to be effective in perceptions of gender equality and levels of self-compassion. This study emphasizes that an individual's life satisfaction is shaped not only by external conditions but also by internal resources, drawing attention to the fact that self-compassion is an area that can be developed and strengthened in this context. The findings shed light on the psychological reflections of social equality and its indirect effects on subjective well-being.