Samsun İli Katı Atıklarının Biyoreaktör Depolama Yöntemi İle Bertarafının İncelenmesi

Abstract

Hızlı nüfus artışı ve teknolojideki gelişmelerle üretilen katı atık miktarı dünyada her geçen gün oldukça artmaktadır. Atıklarla ilgili çevresel problemler özellikle gelişmekte olan ülkeler için önemli bir konu oluşturmaktadır. Düzenli depolama yöntemi, kentsel katı atıkların bertarafında Türkiye gibi gelişmekte olan ülkelerde yaygın olarak kullanılmaktadır. Bununla birlikte, katı atıkların depolanması sızıntı suyu oluşumu, koku, gaz emisyonları, istenmeyen arazi kullanımı ve uzun süreli sağlık sorunları gibi kompleks çevresel problemlere yol açmaktadır. Bu çalışmanın amacı, simule edilmiş biyoreaktör depolama sistemlerinde organik maddelerin ayrışması sürecinde oksijenin ve sızıntı suyu geri devir uygulamasının atık ayrışma hızı, sızıntı suyu kalitesi ve metan üretimi üzerindeki etkilerini değerlendirmektedir. Bu amaçla, laboratuar ölçekte klasik depolama, aerobik biyoreaktör depolama ve anaerobik biyoreaktör depolama sistemleri dizayn edilmiştir. Sistemlerde pH, iletkenlik, amonyum azotu (NH4+-N), nitra azotu (NO3--N), toplam azot (N), sülfat (SO4-2) konsantrasyonları ve depo gazı bileşenleri (CH4, O2) izlenmiştir. Deneysel çalışmalar sonucunda atıkların aerobik şartlar altında sızıntı suyu geri devirli olarak işletilmesi durumunda atık ayrışmasının daha hızlı gerçekleştiği ve sızıntı suyu kirlilik konsantrasyonlarında önemli ölçüde giderim sağlandığı görülmüştür.

The amount of waste produced has continued to increase in all of the world due to the population growth and the technological development. The environmental problems associated with waste have become an important issue for the urbanizing world, especially in developing countries. Landfilling is commonly used for the disposal of municipal solid waste in developing countries as Turkey. However, the landfilling causes a series of complex environmental problems such as leachate generation, odour, greenhouse gas emissions, undesirable land uses and long-term health hazards. The aim of the study was to evaluate the effects of leachate recirculation and aeration on waste degradation rate, leachate quality and methane yield during biodegradation of organic compounds in landfilling systems. For this purpose, classic landfilling, aerobic bioreactor landfilling and anaerobic bioreactor landfilling systems were simulated in laboratory scale. Therefore, pH, electrical conductivity, ammonium nitrogen (NH4+-N), nitrate nitrogen (NO3--N), total nitrogen (N) and sulphate (SO4-2) concentrations in leachate samples, and lanfill gas contents (CH4, O2) were monitored. The results show that waste biodegradation was faster in the systems with leachate recirculation than in that of without laechate recirculation. Moreover, pollutant concentrations of leachate was decreased significantly.