Kadın Futbolcularda Farklı Antrenman Metotlarının Alt Ekstremite Kuvveti ve Performansa Etkisi

Abstract

Bu çalışmanın temel amacı, futbolda iki farklı antrenman metodu olarak kullanılan dar alan oyunları (DAO) ve koşu tabanlı yüksek yoğunluklu interval (YYİ) antrenmanlarının kadın futbolcuların alt ekstremite kuvvetlerine, performanslarına ve vücut kompozisyonlarına etkilerinin araştırılmasıydı. Bu çalışmada randomize bir paralel çalışma tasarımı izlenmiştir. 24 kadın futbolcu (yaş 18,63±2,36) rastgele iki farklı antrenman grubuna (DAO, n = 12; ve YYİ, n = 12) ayrıldılar. Antrenman müdahaleleri, hafta üç kez olmak üzere 8 hafta boyunca uygulandı. Denekler, müdahale öncesi ve sonrası olmak üzere 2 kez antropometrik (boy, kilo ve deri kıvrımları), dikey sıçrama (countermovement jump, CMJ ve drop jump, DJ), horizontal atlama (5 farklı hop testi), sürat (10-m ve 30-m), aerobik performans (30-15 Intermittent Fitness Test (IFT)) ve yön değiştirme (505 çeviklik testi) özelliklerinin değerlendirilmesi için testlere alındılar. Araştırmanın istatistiksel analizinde antrenman müdahaleleri sonrasında iki grup arasındaki farklılıkları gözlemlemek için kovaryans analizi (ANCOVA) kullanıldı. Gruplar arasındaki farklılıkları belirlemek için bağımsız t-testi kullanılırken grup içindeki değişimleri belirlemek için eşli t-test kullanıldı. ANCOVA testi ile yapılan gruplar arası analizlerde, iki grup arasında antrenman müdahaleleri sonrası için sadece yön değiştirme çıktılarında anlamlı bir farklılık bulunmuş olup (p<0,05), diğer çıktılarda anlamlı bir farklılık bulunamamıştır (p>0,05). Yapılan grup içi analizlerde dikey ve horizontal sıçrama, reaktif kuvvet indeksi (RKİ), aerobik performans ve yön değiştirme yeteneklerinde iki grupta da anlamlı değişikliklere rastlanmıştır. Antropometrik ölçümlerde ise DAO grubunda vücut ağırlığı ve vücut kitle indeksi için anlamlı değişimler (p>0,05), YYİ grubu için abdominal deri kıvrımında anlamlı değişimlere rastlanmıştır (p>0,05). Araştırmanın sonuçları değerlendirildiğinde, DAO ve YYİ antrenmanları futbolcuların dikey ve yatay sıçrama, yön değiştirme yeteneği ve aerobik kapasitesini geliştirebilen etkili antrenman yöntemleri olduğu gözlemlenmiştir. Gruplar arası analizler incelendiğinde ise, bu iki antrenman metodunun futbolcuların performansı üzerinde benzer sonuçlar ürettiği gözlemlenmiştir.The aim of this study was to compare the effects of small-sided games (SSGs) and running-based high-intensity interval training (HIIT) on performance, lower extremity strength and body composition of female soccer players. This study followed a randomized parallel study design. Twenty-four female soccer players (age: 18,63 ± 2,36 years) were randomly allocated to two training groups (SSG, n = 12; and HIIT, n = 12). The training intervention had a duration of eight weeks, consisting of three training sessions per week. Players were assessed twice (pre- and post-intervention) for anthropometrics (height, body mass and skinfold measurements), vertical jumping (CMJ and DJ), horizontal jumping (5 different hop tests), sprinting (10- and 30-m), change of direction and final velocity at 30-15 Intermittent Fitness Test (30-15 IFT). A covariance analysis (ANCOVA) was used to determine differences between groups in the post-intervention by controlling for covariates (pre-intervention). The within-group analysis was performed using a paired t-test, while the between group analysis per assessment moment was performed using and independent t-test. The between-group analysis with ANCOVA revealed that there are no significant differences between the SSG and HIIT groups in the post-intervention for any outcome (p>0,05) except for change-of-direction (p<0,05). The within-group analysis revealed significant improvements in both the SSG and HIIT groups in vertical and horizontal jumping (p<0,05), reactif strength index (RSI) (p<0,05), aerobic performance (p<0,05) and change of direction (COD) (p<0,05). For the anthropometrics, while significant changes found for body mass and index in SSG, significant changes found for abdominal skinfold in HIIT (p<0,05). When we evaluate the results of the study, it is revealed that SSG and HIIT are both effective training methods for improvig vertical and horizontal jumping ability, change-of-direction, and aerobic capacity status measured at a progressive and intermittent multistage test in soccer players.