Samsun’da Yaşlılık Dönemi Travmalarının Özellikleri ve Sonuçları: Retrospektif Bir Çalışma

Abstract

Amaç: Altmış beş yaş ve üzeri nüfusa ait travmalar 21. yüzyılda da önemli bir sağlık sorunu olmaya devam etmektedir. Bu çalışmada Samsun’da bölge hastanesine başvuran geriatrik travma olgularını anlamayı ve aydınlatmayı amaçladık. Yöntem: Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Servisi’ne 01.01.2011-31.12.2020 tarihleri arasında travmatik bir olay sonucu gelen 65 yaş ve üzeri olguların hastane otomasyon sistemindeki dosya ve kayıtları geriye dönük olarak incelendi. Çalışmamızdaki olgular demografik özellikler, meydana gelen olaylar, yaralanan vücut bölgesi, hastanede yatış ve kalış süreleri, mevcut komorbiditeler, mortalite açısından değerlendirildi. Bulgular: Toplam 1960 olgunun %65,8’i erkek, %34,2’si kadındır. Olay tarihinde olguların %62,8’i 65-74 yaş aralığındaydı. En sık rastlanan (%36,1) olay tipi düşme idi. En sık yaralanan vücut bölgesi (%36,7) baş boyun bölgesi, en az yaralanan bölge (%5,9) pelvisti. Olguların %68,7’sinin hastaneye yatırıldığı ve 135 olgunun olay sonucunda öldüğü saptanmıştır. Sonuç: Hem sosyal hem de iş hayatında daha fazla rol almaya başlayan yaşlı nüfusun travma riski artmaktadır. İlerleyen yaş ve mevcut komorbiditeler, yaşlılarda gençlere göre travmanın daha ciddi sonuçlanmasına neden olmaktadır. Hekimler, özellikle kayıtlardaki yetersizlik ve istismar/ihmal şüphesi açısından ayrıntılı inceleme yapma konusunda dikkatli olmalıdır.