Parotis Bezi Kitlelerinin Benign-Malign Ayrımında Sonoelastografinin Etkinliği

Abstract

Amaç: Çalışmamızın amacı parotis bezi kitlelerinin benign-malign ayrımında, sonoelastografinin (SE), etkinliğini sito-histopatoloji sonuçları ile karşılaştırarak değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Çalışma fakülte etik kurulu tarafından onaylandı ve tüm hastalardan yazılı onam alındı. Çalışmamıza Ağustos 2015 - Ağustos 2016 tarihleri arasında parotis bezinde kitle saptanan US ve biyopsi işlemi için Radyoloji Anabilim Dalı'na gönderilen, yaşları 21-71 arasında değişen 19'u erkek, 15'i kadın olmak üzere 34 olgu dahil edildi. Parotis bezi ve lezyonlar gerçek zamanlı B-mod US ve renkli Doppler ultrasonografi (RDUS) ve sonoelastografi ile değerlendirildi. B-mode US'de kitlelerin boyutları, şekli, eko özelliği, iç yapısı, ve kenar özelliği RDUS'de vaskülaritesi değerlendirildi. SE'de kitlelerin içerdikleri sert alan yüzdelerine göre skorlanarak 4 gruba ayrıldı. Her bir kitle için parankim-kitle gerinim oranları(PKGO) hesaplandı. Olguların görüntüleme özellikleri ve patolojik tanıları karşılaştırıldı. PKGO için ROC analizi kullanılarak parotis bezi kitlelerin benign ve malign ayrımında eşik değer araştırıldı. Bulgular: Olguların 30'si benign, 4'ü malign tanısı aldı. Benign kitlelerden 14 tanesi pleomorfik adenom, 9 tanesi Warthin tümörü, 1 tanesi bazal hücreli adenom, 4 tanesi lenf nodu, 1 tanesi benign enflamatuar lezyon, 1 tanesi apse; malign kitleler ise karsinom infiltrasyonu, sarkomatoid karsinom, miksoit liposarkom metastazı, malign melanom metastazı olarak tanı aldı. Elastografi skorları (ES) benign kitlelerin 24'ünde ES1 ya da ES2, 6'sında ES3 ,malign kitlelerin ise hepsi ES3 veya ES4 olarak değerlendirildi. ES 1 ve 2 büyük olasılıkla benign ve ES 3 ve 4 büyük olasılıkla malign kabul edildiğinde elastisite skorunun duyarlılığı %100, özgüllüğü %50, pozitif öngörü değeri %86,7, negatif öngörü değeri %100, doğruluk oranı %88,2 olarak saptandı. ROC analizi kullanılarak PKGO için en iyi eşik değeri 2.1 olarak belirlenmiş olup duyarlılığı %100, özgüllüğü %80, pozitif öngörü değeri %96,7, negatif öngörü değeri %100,vii doğruluk oranı %97,1 olarak saptandı En sık görülen iki benign tümör olan pleomorfik adenom ve Warthin tümörlerinin elastografi skorları ve PKGO arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı. Sonuç: Sonoelastografi parotis bezi kitlelerinin benign-malign ayrımında kullanılabilecek yüksek duyarlılık ve özgüllüğe sahip noninvaziv bir tanısal modalitedir. Benign-malign ayrımında PKGO 2,1 cut-off değer olarak görülmektedir. Anahtar Sözcükler: Ultrasonografi, sonoelastografi, gerinim oranı, parotis bezi

Aims and objectives: Aim of this stugy is investigating the value of sonoelastography (SE) in differentiation of malignant parotid gland tumours from benign ones. Materials and methods: From August 2015 to August 2016, 34 consecutive patients with parotid gland masses which are came to Radiolgy Department of Ondokuz Mayıs University for either biopsy or ultasound examination were included in the study. Of these patients, 19 were men and 15 were women. The ages are ranging from 21 to 71 years old. Parotis gland and tumors were investigated with B mode ultrasonography, Doppler ultrasonography and sonoelastography. B-mode examination was used to define the following criteria: size, shape, echotexture and margins. Tumour perfusion was analysed using colour-coded Doppler sonography. Sonoelastography was used to analyse the lesions' stiffness. All lesions were scored on elastograms in terms of their stiffness ratio relative to adjacent normal salivary parenchyma, using 4-grade scoring system from elastography score 1 (soft) to elastography score 4 (stiff) and strain ratio (SR) for each lesion were calculated. All the variables were compared with pathological data. For calculating optimal cut-off value in differentiation of malignant parotid gland tumours from benign ones, ROC curve analysis was used. Approval for this study was obtained from the local Human Medical Research Ethics Committee Board and all subjects provided written informed consent. Results: There were 30 benign, 4 malignant tumors. Benign lesions were 14 pleomorphic adenomas, 9 Warthin's tumours, 1 basal cell adenoma, 4 lymph nodes, 1 inflmatory lesion and 1 abcess; whereas malign lesions were 1 carcinoma infiltration, 1 sarcomatoid carcinoma, 1 metastasis from micsoid liposarcoma and 1 metastasis from malign melanoma. 24 of benign lesions were elastography score ES 1 or ES 2 and 6 benign lesions were ES 3, while all malignant lesions were ES 3 or ES 4.If we assume ES 1 and 2 show benign lesions whereas ES 3 ve 4 malignant ones ,sonoelastographyix had sensitivity of 100%, specifity of 50%, positive predictive value 86,7%, negative predictive value 100% and accuracy rate 88,2%. Optimal cut-off for SR is 2.1 with sensitivity of 100%, specifity of 80%, positive predictive value 96,7%, negative predictive value 100% and accuracy rate 97,1%. The difference in ES and SR was not statistically significant between pleomorphic adenomas and Whartin tumors which are most common bening lesions. Conclusion: Sonoelastography is a nonivasive technique which can be used as as diagnostic method in differentiation of malignant parotid gland tumours from benign ones with optimal cut-off of 2.1 for SR. Key words: Ultrasonography, sonoelastography, strain ratio, parotid gland