Silika İçerikli Kaide Materyalinin Sınıf Iı Kavitelerde Kompozit Rezinin Kırılma Direncine Etkisinin Karşılaştırmalı İncelenmesi

Abstract

Amaç:Destek diş yapısının azalması, dişlerin kırılma direncini olumsuz yönde etkiler. Kaybolan dentinin yerine yerleştirilen kaide materyali restorasyon boyunca eşit olarak dağılmış gerilim ve yük sağlar. Bu nedenle çalışmamızın amacı son yıllarda geliştirilmiş güncel bir materyal olan rezin modifiye kalsiyum silikat (TheraBase, Bisco Dental, ABD) ile diş hekimliğinde sıklıkla kullanılan bir takım güncel restoratif kaide materyallerin kırılma dayanımlarının karşılaştırması ve kırık tiplerinin steromikroskop altında değerlendirmesi ile belirlenmesidir. Materyal ve Metod: Çalışmada toplam 25 adet sağlıklı insan üst küçükazı dişleri kullanılmıştır. Dişler rastgele beş gruba ayrılmıştır. Grup PK (Pozitif kontrol): Sağlam dişler, Grup NK (negatif kontrol) MOD kavite hazırlanıp restorasyon yapılmayan dişler, Grup SDR: SDR Bulkfill kaide + kompozit, Grup FJL: Fuji II LC kaide + kompozit, Grup TB: TheraBase kaide + kompozit ile restore edilmiştir. Örnekler universal test cihazı ile kırılma testine tabi tutulmuştur. Kırılma noktaları Newton cinsinden kaydedilmiştir. Kırık örnekler steromikroskop altında incelenmiş ve adeziv, koheziv, miks olarak üç gruba ayrılmıştır. Bulgular: En yüksek kırılma direnci pozitif kontrol gruplarında, en düşük direnç ise negatif kontrol gruplarında ölçülmüştür. Kaide materyali olarak TheraBase ve SDR kullanılan grup, Fujı II LC ye göre anlamlı olarak daha yüksek kırılma direnci göstermiştir (p<0.05). Sonuç: Kaide materyalinin restorasyonunun kırılma direnci üzerinde önemli etkisi olduğu görülmüştür. TheraBase, hem mekanik hem de biyouyumluluğu sayesinde klinik kullanım açısından umut vaat eden bir materyaldir. Bu elde edilen sonuçlar, restoratif diş tedavisi ve materyal seçiminin, restorasyonun sürdürülebilirği açısından kritik rol oynadığını göstermektedir.Aim:The reduction of remaining tooth structure negatively affects the fracture resistance of teeth. A base material that replaces lost dentin serves to distribute stress and occlusal load evenly throughout the restoration. Therefore, the aim of this study is to compare the fracture resistance of recently developed resin-modified calcium silicate (TheraBase, Bisco Dental, USA), a novel material, with that of other commonly used restorative base materials in dentistry. Additionally, the types of fractures were evaluated under a stereomicroscope. Materials and Methods:In this study, a total of 25 sound human maxillary premolar teeth were used. The teeth were randomly divided into five groups. Group PC (Positive Control) consisted of intact, untreated teeth. Group NC (Negative Control) included teeth with standardized MOD cavities prepared but left unrestored. In Group SDR, teeth were restored using SDR Bulk-fill as the base material followed by composite resin. In Group FJL, Fuji II LC was used as the base material beneath the composite restoration, while in Group TB, TheraBase served as the base material under the composite resin. All specimens were subjected to fracture testing using a universal testing machine, and the fracture loads were recorded in Newtons (N). Following the fracture test, the fractured specimens were examined under a stereomicroscope to determine the mode of failure, which was classified into three categories: adhesive, cohesive, and mixed. Results:The highest fracture resistance was observed in the positive control group, while the lowest resistance was recorded in the negative control group. Among the experimental groups, the TheraBase group exhibited significantly higher fracture resistance compared to other base materials (p<0.05). Conclusion:The results showed that the choice of base material significantly affects the fracture resistance of restorations. TheraBase appears to be a promising material for clinical use due to its favorable mechanical and biocompatible properties. These findings indicate that material selection in restorative dental treatment plays a critical role in the long-term sustainability and success of restorations.