Kültürel Bir Miras Olarak Geleneksel Ekolojik Bilgi (GEB) ve Bitki Koruma

Abstract

Bilim ve teknolojideki ilerlemelere rağmen, sürdürülebilir gıda üretimi hala tehdit altındadır. Tarım üzerindeki beşeri ve çevresel baskıların küresel gıda güvenliğini gün geçtikçe daha fazla tehdit etmesi, gıda üretiminin ve kalitesinin düşmesi gıda güvenliği sorunsalına karşı bitki korumayı önemli bir konu haline gelmiştir. Bu çalışmada kültürel bir miras olarak Geleneksel Ekolojik Bilginin (GEB) bilimsel bilgiye entegre edilmesinin, bitki koruma ve sürdürülebilir gıda üretimine önemli katkılar verebileceğine odaklanılmaktadır. Çalışmada, nitel araştırma desenlerinden biri olan kültür analizi kullanılmıştır. Veriler katılımsız gözlem, yüz yüze görüşme ve doküman analizi tekniği kullanılarak toplanmıştır. Çalışma grubu, gözlem yapılacak yerlerin ve doküman incelemesine tabi tutulacak materyallerin seçiminde amaçlı örnekleme yöntemlerinden kolay ulaşılabilir durum örneklemesi kullanılmıştır. Görüşmeler ve gözlemler sonucu elde edilen veriler betimsel analiz ile çözümlenerek yorumlanmıştır. Bulgular Türkiye'de kültürel bir miras olarak yerel halkın bitki koruma ve sürdürülebilir gıda yönetimi sorunsalına karşı; (1) tohum koruma, (2) ot kontrolü ve çimlenmenin hızlanması, (3) zararlı yönetimi ve (4) geleneksel gıda saklama uygulamaları şeklinde dört boyutta GEB stratejileri ve uygulamaları geliştirdiklerini göstermektedir. Sürdürülebilir gıda üretimi, yerel bilginin bilimsel bilgiyle bütünleştirildiği toplum temelli bitki koruma uygulamalarına ve gıda üretiminde GEB'in rolüne saygı duyarak sağlanabilir.