Sabit Ortodontik Tedavi Gören Hastalarda Oral İrigatör Kullanımının Klinik ve Biyokimyasal Olarak Etkinliğinin Değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Sabit ortodontik tedavi gören bireylerde oral irrigatör kullanımının etkinliğinin klinik ve biyokimyasal olarak arayüz fırçası ile karĢılaĢtırılması amaçlandı. Materyal ve Metot: Sabit ortodontik tedavisi yeni baĢlayacak olan 30 bireyin dahil edildiği bu çalıĢmada bireyler; 1.grup: günlük temizliğinde manuel fırçalamaya ek olarak arayüz fırçası kullananlar; 2.grup: günlük temizliğinde manuel fırçalamaya ek olarak oral irrigatör kullananlar olmak üzere rastgele 2 eĢit gruba ayrıldı. Klinik veriler baĢlangıç, 2., 4. ve 8. haftalarda toplandı. Klinik inceleme kapsamında plak indeksi, gingival indeks, sondalamada kanama, cep derinliği ve ataĢman seviyesi tespit edildi. Biyokimyasal inceleme kapsamında ise hastalardan alınan diĢeti oluğu sıvısı (DOS) örneklerinde interlökin 1 beta (IL-1β), interlökin 10 (IL-10), matriks metalloproteinaz 1 (MMP-1), matriks metalloproteinaz 8 (MMP-8) seviyeleri ELISA yöntemi ile belirlendi. Bulgular: Oral irrigatör kullanan 2. grupta, 8.haftada plak indeksi ve sondalamada kanama değerlerinin; 2., 4. ve 8. haftada gingival indeks değerlerinin istatistiksel anlamlı olarak daha az olduğu saptandı. Biyokimyasal bulgular dahilinde, MMP-8'in, 4. ve 8. haftalarda; IL-1β'nın 2.haftada oral irrigatör grubunda istatistiksel anlamlı daha düĢük olduğu görüldü. MMP-1 ve IL-10 değerlerinde hiçbir zaman diliminde gruplar arasında anlamlı farklılık görülmedi. Sonuç: ÆalıĢmamızın sonuçları; diĢ fırçasına ek olarak kullanılan oral irrigatörlerin ortodontik tedavi gören bireylerde ağız sağlığının idame ettirilmesinde en az arayüz fırçası kadar etkili olabileceğini göstermektedir. Bu sonuçlar dahilinde oral irrigatörlerin arayüz temizliğinde alternatif ağız bakım aracı olabileceğini düĢünmekteyiz. Anahtar Kelimeler: Ortodontik tedavi; oral irigatör; IL-1β; IL-10; MMP-1; MMP-8Aim: The aim of this study is to compare the effectiveness of oral irrigator with interdental brush clinically and biochemically in orthodontic patients. Materials and Methods: 30 patients were randomly divided into two equal groups; Group I: patients using interdental brush in addition to manual brushing; Group II: patients using oral irrigator in addition manuel brushing. The data was collected in the baseline, 2 nd , 4 th and 8 th weeks. Within the scope of clinical examination; plaque index, gingival index, bleeding on probing, probing pocket depth and the clinical attachment level were detected. As a result of biochemically observation, the level of IL-1β, IL-10, MMP-1, MMP-8 in the gingival crevicular fluid were also detected by the method of ELISA. Results: The plaque index and bleeding on probing values at the 8 th week and gingival index values at the 2 nd , 4 th and 8 th weeks were found to be statistically lower in the oral irrigator group compared to interdental brush group. IL-1β total and concentration values at the 2 nd week, MMP-8 total and concentration values at the 4 th and 8 th weeks were statistically lower in the irrigator group compared to interdental brush group. There were no significant differences between the groups in MMP-1 and IL-10 total and concentration values at any time interval of the study. Conclusion: The result of our study showed that usage of oral irrigators in addition to toothbrush appears to be as effective as interdental brush in patients under orthodontic treatment. Within the limits of our study we can conclude that oral irrigators can be used as an alternative oral care device for the interdental cleaning. Keywords: Orthodontic treatment; oral irigator; IL-1β; IL-10; MMP-1; MMP-8