Fiber Postlara Uygulanan Farklı Yüzey İşlemlerinin ve Siman Aralıklarının Bağlanma Direncine Etkisinin Değerlendirilmesi

Abstract

Bu in vitro, çalısmanın amacı, fiber postlara uygulanan yüzey islemlerinin, olusturulan farklı siman aralıklarında rezin simanın baglanma dayanıklılıgına etkisini degerlendirmektir. Periodontal nedenle çekilmis 36 adet üst santral disin kronları mine sement sınırının 2 mm koronalinden su sogutması altında bir elmas separe ile uzaklastırıldı. Kökler, silindirik otopolimerizan akrilik kalıplar (10x15 mm) içerisine yerlestirildi. Kök kanalları K-tipi egelerle 15 numaralı egeden 40 numaralı egeye kadar sırasıyla genisletildikten sonra post sistemine ait kanal frezleriyle kanal boslugu hazırlandı (2.1 mm genislikte- 12 mm derinliginde). 1.8 mm ve 2.1 mm çapındaki toplam 36 adet kuartz fiber post (Light Post) yüzeylerine silan baglayıcı ajan (kontrol), metilen klorid, 50 ?m Al2O3 (Korox), 1-3 ?m sentetik elmas partikülleri (Micron + MDA), %24 hidrojen peroksit ve 30 ?m SiOx (CoJet) ile yüzey islemleri yapıldı. Yüzey islemlerinden sonra kuartz fiber postlar bir adeziv siman (Panavia F 2.0) ile hazırlanan kök kanallarına simante edildi. Tüm örnekler 37 °C'deki, deiyonize suda 1 hafta bekletildi. Push-out kesme testinin uygulanabilmesi için her bir kökten 1.5 mm kalınlıgında 3 dilim elde edildi. Örneklere, hızı 0.5mm/dak olan bir universal test cihazı ile push- out testi uygulandı. Elde edilen veriler iki yönlü varyans analizi (ANOVA) ve Tukey HSD testi ile degerlendirildi (=.05). Kuartz fiber post yüzeyleri üzerine yüzey islemlerinin etkisi bir tarayıcı elektron mikroskobu (SEM) altında incelendi ve yüzey pürüzlülükleri bir profilometre ile ölçüldü. Çalısmamızın sonucunda, siman aralıgının artması ile baglanma dayanıkılıgının arttıgı gözlendi. En yüksek baglanma dayanıklılıgı degerleri sentetik elmas partikülleri ile kumlama islemiyle, en düsük baglanma dayanıklılıgı ise silan baglayıcı ajan uygulamasıyla elde edildi.The purpose of this in vitro study is to evaluate the effect of surface treatment and different cement spaces on the bond strength of resin cement to fiber post surfaces. The crowns of 36 maxillary central incisor teeth extracted for periodontal reasons were removed at 2 mm coronally from cemento- enamel junction with a diamond blade under water cooling. The roots were mounted in a cylindrical autopolymerized acrylic resin blocks (10x15 mm). After the root canals were endodontically prepared up to the size of 15- 40, respectively with the k- files, the post spaces were prepared with the drills of post system (2.1 mm width - 12 mm length). A total of 36 quartz fiber posts 1.8 mm and 2.1 mm in diameter were treated with silane coupling agent (control), methylen chloride, 50 ?m Al2O3 (Korox), 1-3 ?m synthetic diamond particles (Micron + MDA), %24 hydrogene peroxide and 30 ?m SiOx (CoJet) After surface treatments, kuartz fiber posts were cemented with an adhesive resin cement (Panavia F 2.0) to root canals. All specimens were stored in deionized water at 37 ºC for one week. Three slices of 1.5 mm thick were obtained from each root for push-out test. Push-out tests were performed with a universal testing machine at a crosshead speed of 0.5 mm/min. The data were analyzed with 2-way analysis of variance (ANOVA) and Tukey HSD tests (=.05). The effect of the surface treatments on the surface of quartz fiber posts were examined under a scanning electron microscope (SEM) and surface roughness were evaluated with a profilometer. The result of this study showed that, increase of cement space increased bond strength. The highest bond strengths were obtained by sand blasting with synthetic diamond particles, the lowest bond strength were obtained by application of methylen chloride.