Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma Görevlilerinin Mikrobiyota ve Probiyotikler Hakkındaki Görüşleri

Abstract

AMAÇ: Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi araştırma görevlilerinin mikrobiyota ve probiyotikler hakkındaki görüşlerini belirlemek amaçlanmıştır. GEREÇ VE YÖNTEM: Kesitsel tipte tanımlayıcı araştırma tipindeki çalışma 15.11.2020–01.01.2021 tarihleri arasında Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesinde araştırma görevlisi olarak çalışmakta olan 577 araştırma görevlisinden çalışmaya katılmayı kabul eden 257 araştırma görevlisi ile yapılmıştır. Veri toplama aracı olarak anket formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde 'IBM SPSS 25.0' kullanılmıştır. p<0,05 değeri istatistiksel olarak anlamlı kabul edilmiştir. BULGULAR: Hekimlerin %64,6'sı (n=166) kadın, %35,4'ü (n=91) erkektir. Yaş ortalaması 28,56±2,30 yıl, mesleki deneyimlerinin ortalaması 3,79±2,00 yıl'dır. Hekimlerin %31,1'inin mikrobiyota ve probiyotikler hakkında eğitim aldığı, %12'sinin iyi düzeyde bilgi seviyesine sahip olduğu saptanmıştır. Hekimlerin yaşları ile bilgi düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlılık tespit edilmiştir (r=0,147, p=0,018). Hekimlerin %48,6'sının kendisi veya ailesi için probiyotik kullandığı, %77'sinin hastalarına probiyotik tavsiye ettiği, %82,6'sının probiyotik kullanımından beklediği faydayı gördüğü görülmüştür. Bilgi düzeyleri arttıkça hekimlerin probiyotikleri kullanma oranlarının, probiyotikleri hastalarına önerme oranlarının ve bu konuda kendilerini yeterli hissetme düzeylerinin arttığı saptanmıştır (sırasıyla p=0,021, p=0,004, p<0,001). SONUÇ: Hekimlerin sadece üçte birinin (%31,1) mikrobiyota ve probiyotikler konusunda eğitim aldığı ve iyi düzeyde bilgi seviyesine sahip olan hekimlerin oranının düşük olduğu (%12) görülmüştür. Hekimlerin yaşları arttıkça bilgi seviyelerinin arttığı, bilgi seviyeleri arttıkça da kendilerini daha yeterli hissettikleri ve kendileri için probiyotik kullanma ve hastalarına probiyotik önerme oranlarının arttığı görülmektedir. Bu nedenle, sağlık ve hastalıktaki önemi gittikçe artmakta olan mikrobiyota ve probiyotiklerle ilgili hekimlere eğitimler düzenlenmeli, hekimler bu konuda daha fazla araştırma yapmaya teşvik edilmelidir.

AIM: It was aimed to determine the opinions of research assistants of Ondokuz Mayıs University Medical Faculty about microbiota and probiotics. MATERIALS AND METHOD: The cross-sectional descriptive research type study was conducted with 257 research assistants who accepted to participate in the study among 577 research assistants who were working as research assistants at Ondokuz Mayıs University Faculty of Medicine between 15.11.2020 and 01.01.2021. Questionnaire form was used as data collection tool. A p value of <0.05 was considered statistically significant. RESULTS: 64.6% (n=166) of the physicians were women and 35.4% (n=91) were men. The average age was 28.56±2.30 years, and the average of professional experience was 3.79±2.00 years. It was found that 31.1% of the physicians received training on microbiota and probiotics, and 12% had a good level of knowledge. A statistically significant difference was found between the ages of physicians and their level of knowledge (r=0.147, p=0.018). It was observed that 48.6% of physicians used probiotics for themselves or their families, 77% recommended probiotics to their patients, and 82.6% saw the expected benefit from probiotic use. It was found that as the level of knowledge increased, the rate of using probiotics by physicians and the rate of recommending them to their patients and their level of feeling sufficient in this regard increased (respectively p=0.021, p=0.004, p<0.001). CONCLUSIONS: It was observed that only one third of the physicians (31.1%) received training on microbiota and probiotics and the rate of physicians with a good level of knowledge was low (12%). It is observed that as the age of physicians increases, their level of knowledge increases, as their level of knowledge increases, they feel more competent and the rate of using probiotics for themselves and recommending probiotics to their patients increases. For this reason, physicians should be trained on microbiota and probiotics, which are of increasing importance in health and disease, and physicians should be encouraged to do more research on this subject.