İ'râb Farklılıklarının Kur'ân-ı Kerîm'in Mânası Üzerindeki Etkisi (Feth, Rahman ve Hucurat Sûresi Özelinde)

Abstract

The fact that the Quran and the language of worship in the religion of Islâm are Arabic makes it necessary to know the principles of this language in order to understand the Quran. This imperative has caused not only Muslims but also everyone interested in Islâmic sciences to attach great importance to the Arabic language since the first period. As a result, they made an effort to determine the grammatical rules of this language before the first century was completed. Some scholars have even ruled that it is fard al-kifayah to learn the syntax, knowledge of nahiv (syntax) and consumables, which constitute Arabic grammar. Our thesis titled 'The Effect of Differences in I'râb on the Meaning of the Holy Quran' consists of three parts. In the introduction part, after the importance, purpose, scope, method, and the sources used for thesis are covered, the first part includes the definition, importance, purpose and reasons affecting the emergence of the science of nahiv (syntax), its stages, its founder and the first nahiv schools. In the second part, the definition of i'râb, nahiv- i'râb, nahiv-mana, nahiv-tafsir relationship, reasons that cause i'râb differences, i'râb studies, i'râb studies used in the thesis and interpretations and translations used in the thesis are mentioned. In the third part, the effect of the differences of i'râb on the meaning of the Quran are attempted to be explained by examining each verse within itself in Surah Al-Fath, Rahman and Hujurat. In the conclusion part, the data obtained within the scope of the research are evaluated. Key Words: Arabic, Qur'an, Grammar, Nahiv, İ'râb

İslâm dininin kutsal kitabı Kur'ân-ı Kerîm'in yanı sıra ibadet dilinin Arapça olması, Arap dilinin esaslarının bilinmesini zorunlu hâle getirmektedir. Bu zorunluluk ilk dönemden itibaren sadece müslümanların değil, İslâm bilimleri ile ilgilenen herkesin Arap diline büyük bir önem vermesine neden olmuştur. Bunun sonucu olarak da, daha hicrî ilk asır tamamlanmadan bu dilin gramer kuralları tespit edilmeye gayret edilmiştir. Hatta bazı âlimler Arapça dilbilgisini oluşturan, anlam bilgisi, nahiv bilgisi ve sarf bilgisini öğrenmenin farz-ı kifâye olduğuna hükmetmişlerdir. Bu tezde, doğru bir i'râb bilgisinin Kur'ân'ın doğru anlaşılması için ne kadar elzem olduğu açıklanmaya çalışılmıştır. 'İ'râb Farklılıklarının Kur'ân-ı Kerîm'in Mânası Üzerindeki Etkisi' isimli tezimiz üç bölümden meydana gelmektedir. Giriş bölümünde tezin önemi, amacı, kapsamı, yöntemi ile tezde yararlanılan kaynaklar, birinci bölümde nahiv ilminin tanımı, önemi, gayesi ve doğuşuna etki eden sebepler, geçirdiği aşamalar, kurucusu ve ilk nahiv ekollerine yer verilmiştir. İkinci bölümde i'râbın tanımı, nahiv-i'râb, nahiv-mâna, nahiv-tefsir ilişkisi, i'râb farklılıklarını doğuran sebepler, ilk i'râb çalışmaları, tezde yararlanılan i'râb çalışmaları ve tezde yararlanılan tefsir ve meâllere değinilmiştir. Üçüncü bölümde ise i'râb farklılıklarının Kur'ân-ı Kerîm'in mânası üzerindeki etkisi Feth, Rahman ve Hucurat sûreleri üzerinde, her âyet kendi içerisinde incelenerek açıklanmaya çalışılmıştır. Sonuç bölümünde ise araştırma kapsamında ortaya çıkan veriler değerlendirilmiştir. Anahtar Sözcükler: Arapça, Kur'ân-ı Kerîm, Gramer, Nahiv, İ'râb