Beslenme Problemi Olan Çocuklarda Anne-Bebek Etkileşiminin Değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Çalışmanın amacı, 1-3 yaş arası çocuklardaki beslenme problemlerine etki eden anne-bebek etkileşimin niteliği ile etkileşimi oluşturan parametreleri belirlemektedir. Ayrıca bu problemlere etki edebilecek anne ve/veya küçük çocuktaki psikopatolojik riskleri saptamaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya pediatri ve çocuk psikiyatrisi kliniklerine 1-3 yaşları arasındaki beslenme problemleriyle (BP) başvuran 33, beslenme problemi olmayan (kontrol) 25 olmak üzere 58 çocuk ve annesi dahil edildi. Katılımcılara Sosyodemografik Veri ve Özgeçmiş/Gelişim Formu doldurtuldu. Çocukların kalori alımının tespiti için Üç Günlük Besin Tüketim Kaydı, beslenme sorunlarını taramak için Bebeklerde Uyumsal Yeme Davranışı Ölçeği, psikopatolojik riskleri değerlendirmek amacıyla anneler için Kısa Semptom Envanteri, çocuklar için Kısa 1-3 Yaş Sosyal-Duygusal Değerlendirme Ölçeği kullanıldı. Anne-çocuk arasında oyun ve çeşitli görevlerdeki etkileşim, video kaydına alınarak iki çocuk psikiyatristi tarafından Anne-Bebek Etkileşimi Çok Eksenli Değerlendirme (ABEÇED) puanlandı. Bulgular: BP grubundaki çocukların isteksizlik, direnç, ana öğün düzenine tepki ve duyusal nedenlerle ilişkili yeme reddi puanları anlamlı düzeyde daha yüksekti. Her iki gruptaki anne ve çocuklar, psikopatolojik riskler açısından benzerdi. Kontrol grubundaki anne-çocuk ikilisinin toplam etkileşim kalitesi anlamlı olarak daha iyiydi. BP grubundaki annelerin ABEÇED Toplam, Karşılıklılık ve Uyum/Esneklik, çocukların ise, ABEÇED Toplam ve tüm alt ölçek puanları anlamlı düzeyde daha düşüktü. Lojistik regresyon analizinde, çocuğun katılım düzeyinin her bir puan artışının çocuğun 1.48 kat beslenme problemi yaşama olasılığını azalttığı bulundu. BP grubunda annenin Toplam ABEÇED puanının artmasıyla beslenme probleminin şiddetinde anlamlı düzeyde azalma olmaktaydı. Sonuç: Bulgular, sağlıklı yeme alışkanlıklarının gelişiminde anne-bebek arasındaki nitelikli ve uygun etkileşiminin kritik rol oynadığını göstermektedir. Anne-çocuk etkileşimin ayrıntılı incelenmesi, beslenme problemlerini önlemeye yönelik ebeveyn-çocuk ilişkisinin kalitesine odaklanan müdahale stratejilerinin geliştirilmesine önemli katkılar sağlayacaktır.Objective: The aim of the study was to determine the nature of the mother-infant interaction and the parameters of the interaction that affect feeding problems in children aged 1-3 years. It also aims to determine the psychopathological risks in the mother and/or toddlers that may affect these problems. Materials and Method: The study included 58 children and their mothers (33 with feeding problems (BP) and 25 without feeding problems (control), aged 1-3 years, who were admitted to the pediatrics and child psychiatry clinics. Participants completed the Sociodemographic Data and Curriculum Vitae/ Developmental Form. The Three-Day Food Consumption Record was used to determine the calorie intake of the children, the Infancy Adaptive Eating Behavior Scale was used to screen for feeding problems, the Brief Symptom Inventory was used for mothers to assess psychopathological risks, and the Brief 1-3 Year Social-Emotional Assessment Scale was used for children. Results: Children in the FP group had significantly higher scores for reluctance, resistance, reaction to main meal patterns and refusal to eat related to sensory reasons. Mothers and children in both groups were similar in terms of psychopathological risks. The total interaction quality of the mother-toddler dyad in the control group was significantly better. The mothers in the FP group had significantly lower Total MTI-MAXA, Reciprocity and Adaptability/Flexibility subscales scores, whereas children had significantly lower scores on the Total MTI-MAXA and all subscale scores. Logistic regression analysis showed that each point increase in the child's participation level decreased the likelihood of the child having feeding problems by 1.48 times. In the BP group, there was a significant decrease in the severity of feeding problems with an increase in the mother's Total MTI-MAXA score. Conclusion: The findings suggest that quality and appropriate between mother-toddler interaction plays a critical role in the development of healthy eating habits. A detailed examination of the interaction between mother-child will contribute to the development of intervention strategies that focus on the quality of the parent-child relationship in to prevent feeding problems.