Evrensel Atık Suların Fizikokimyasal Artırımında Killerin Kullanılması

Abstract

III ABSTRAKT: Bu çalışmada, doğal ve aktifleştirilmiş killer, evsel atıksuların koagülasyonunda demir (III) klorür (FeCl3.6H20) ve alüminyum sülfat (Aİ2(S04)3.18H20) gibi geleneksel koagülantlara alternatif olarak kullanıldı. Laboratuvar ölçeğinde koagülasyon jar testleri yapıldı. Ham atıksuyun koagülasyonu ve flokülasyonu, sırasıyla (0.3-1.5) g/l ve (30-80) mg/I doz aralıklarında aktifleştirilmiş kil ve demir(III) klorür ilave edilerek gerçekleştirildi. Prosesde aktif kil kullanılmasıyla elde edilen maksimum giderim verimleri; Biyokimyasal Oksijen İhtiyacı (BOİ5) % 78, Kimyasal Oksijen İhtiyacı (KOİ) % 79, Fosfat % 99, Askıda Katı Madde (AKM) için % 96 dır. Diğer taraftan, demir(III) klorür kullanımı ile elde edilen maksimum giderim verimleri; BOİ5 % 69, KOİ % 66, fosfat % 99 ve AKM için % 94 bulundu. Aktifleştirilmiş kilin dane boyutu küçültüldüğünde, kil materyalinin daha küçük miktarlarının ilavesiyle, benzer giderim verimleri bulundu. Arıtım prosesinde doğal kil, aktifleştirilmiş kil kadar verimli bulunmadı. Ancak, doğal kilin tamponlama kapasitesinden dolayı, ham atıksuyun pH ve alkalinitesi arıtımdan sonra hemen hemen aynı seviyede kaldı. Demir(III) klorür yerine aktifleştirilmiş kil ile arıtımdan sonra oluşan atıksu çamurları vakum fıltrasyonu ile daha kolay susuzlaştırıldı. Demir(III) klorüre göre aktifleştirilmiş kilin kullanımı ile elde edilen çamurların fıltrasyona gösterdikleri özgül direnç yaklaşık 10 kat azalarak sırasıyla 1,6.1 014 m/kg ve 1,7.1 013 m/kg bulundu.IV ABSTRACT In this study, natural and activated clays were used in wastewater treatment as alternatives to conventional coagulants such as ferric chloride (FeCU.öFbO) and aluminum sulphate (A12(SC>4)3- 18H20) Laboratory scale coagulation jar test were carried out. Flocculation was produced by adding activated clay or ferric chloride to raw wastewater at a dosage ranges of (0.3-1.5) g/1 and of(30-8) mg/1, respestively. The process utilizing activated clay leads to maximum removal efficiencies were; 78% of Biochemical Oxygen Demand (BOD5), 79% of Chemical Oxygen Demand (COD), 99% of phosphate and of 96% of suspended matter (SS). On the other hand, the maximum removal efficiencies obtained with the use of ferric chloride were 69 % of BOD5, 66 % of COD, 99 % of phosphate and 94 % of suspended matter. As the particle of the activated clay was desreased, similar removal efficiencies were obtained with the additional of less amount of the clay material. Natural clay was not found as effective as the activated clay in the treatment process. However, due to the buffer capacity of the natural clay, pH and alkalinity of raw wastewater remained at about the same level after treatment. Wastewater sludges obtained through activated clay treatment instead of using iron (III) chloride were dewatered more readily by vacuum filtration. Specific resistance to filtration values of the sludges obtained with the use of activated clay instead of the iron (III) chloride were decreased about ten-fold and were found as 1,6. 1014 m/kg and 1,7. 1013 m/kg, respectively.