Migren ve Gerilim Tipi Baş Ağrısına Sahip Bireylerin Ağrı, Fiziksel Aktivite Düzeyi ve Temporomandibular Bozukluk Şiddeti Açısından Karşılaştırılması

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı migren ve gerilim tipi baş ağrısı (GTBA) olan bireyleri ağrı, fiziksel aktivite düzeyi ve temporomandibular bozukluk şiddeti açısından karşılaştırmaktır. Yöntem: Çalışmaya katılan 18-45 yaş arasındaki bireyler (n=48) nörolog tarafından migren veya GTBA tanısı konularak iki gruba ayrıldı. Ağrı şiddeti Vizüel Analog Skalası (VAS) ile, baş ağrısı etki düzeyi Baş Ağrısı Etki Testi (HIT-6) ile, basınç-ağrı eşiği J-Tech Dijital Algometre cihazı ile, fiziksel aktivite düzeyi Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi-Kısa Form (UFAA-KF) ile ve temporomandibular bozukluk şiddeti Fonseca Anamnestik İndeksi (FAİ) ile değerlendirildi. Bulgular: Migren ve GTBA tanısı konulan bireyler arasında baş ağrısı şiddetinde istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı (p>0.05). Trapezius ve suboksipital kasların bilateral olarak değerlendirilen basınç-ağrı eşiği ölçüm değerleri iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark göstermedi (p>0.05). Migren tanısı konulan bireylerin ortalama HIT-6 skorunun GTBA tanısı konulan bireylerden daha yüksek olduğu bulundu (p=0.003). Migren tanısı konulan bireylerin temporomandibular bozukluk şiddeti düzeyinin GTBA tanısı konulan bireylerden daha yüksek olduğu bulundu (p=0,002). Fiziksel aktivite düzeyi açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu (p>0.05). Sonuç: Bu bulgular, hasta sonuçlarını iyileştirmek için hem birincil semptomları hem de komorbid durumları ele alan bütünsel bir baş ağrısı yönetimi yaklaşımının önemini vurgulamaktadır. Migren ve GTBA’lı bireylerde baş ağrısı etki düzeyinin ve temporomandibular bozukluk şiddetinin belirlenmesi, fizyoterapistlerin optimum sonuçlara ulaşmalarına yardımcı olabilir ve baş ağrısına yönelik proaktif yaklaşımların geliştirilmesine katkı sağlayabilir.