Fleksör Tendon Tamiri Sonrası Yapışıklığın Önlenmesinde Politetrafloroetilen Cerrahi Membran'ın Etkinliği

Abstract

Heksör Tendon Tamirinde Yapışıküğm Önlenmesi 50 Zon II fleksör tendon yaralanmalarının tamirinden sonra, gelişen yapışıklıklar halen çözülememiş önemli bir problemdir. Bu çalışma da, Zon II fleksör tendon yaralanmalarının tamirinden sonra, skar dokusu ve yapışıklık gelişimini önlemek ya da en aza indirmek için cerrahi bir metod geliştirmek amaçlandı. Çalışma, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Cerrahi Araştırma ve Uygulama Laboratuarında yapıldı. Çalışma da 25 adet Yeni Zelanda beyaz albino tavşanı kullanıldı. Çalışmada kullanılan 25 tavşanın 50 önayağının üçüncü ve dördüncü parmaklan kullanıldı. Toplam 100 parmak, biri kontrol grubu olmak üzere, oluşturulan 5 ayrı grup için kullanıldı (her bir gruba beşer parmak ayrılarak, makroskopik değerlendirme için 25 parmak, histopatolojik değerlendirme için 25 parmak, mekanik çalışma için karşılaştırma grupları da dahil toplam 50 parmak). Grup I (kontrol)' de sadece primer tendon tamiri, Grup Il'de ilaveten primer kılıf tamiri, Grup IU'de primer tendon tamiri + PTFE CM yama ile tendon kılıf rekonstrüksiyonu, Grup IV'de primer tendon tamiri + PTFE CM tüp uygulaması, Grup V'de primer tendon tamiri + PTFE CM tüp uygulaması + tendon kılıf tamiri yapıldı. Altıncı haftanın sonunda, tavşanlar öldürüldükten sonra Jin Bo ve ark.'lanmn kriterlerine göre makroskopik, histopatolojik, fonksiyonel ve mekanik değerlendirmeler yapıldı, öldürülen tavşanların 10 adedi, cerrahi işlem yapılan parmaklan etkilenmeyecek şekilde, tendon tamirinin hemen sonrasında, tamirin gücünü değerlendirmek için ek mekanik çalışmaya alındı. Bunların sol önayak ikinci parmaklan kontrol, sağ önayak ikinci parmaklan mekanik çalışma grubuna alındı. Makroskopik ve histopatolojik değerlendirme sonuçlan birbirine benzer olup, sırası ile Grup V ve Il'de en iyi sonuçlar alınırken, en kötü sonuçlar Grup I (kontrol)'de alındı. Fonksiyonel değerlendirme sonuçlan Grup V ve Il'de en iyi olup, istatistiksel olarak anlamlı farklar (Grup I ile PO.01, Grup IH ve IV ile P<0.05) mevcuttu. Grup II ile V arasında ve Grup Di ile IV arasında, istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (P>0.05). Mekanik değerlendirme sonuçlan Grup TV ve Vde en iyi idi. Bu iki grubun kendi arasında istatistiksel fark bulunmamasına rağmen (P>0.05), diğer gruplarla istatistiksel anlamlı farklar mevcuttu (P<0.01). Diğer grupların kendi arasında istatistiksel anlamlıFleksör Tendon Tamirinde Yapışıklığın Önlenmesi 51 fark yoktu (P>0.05). Tavşanların öldürülmesinden hemen sonra yapılan mekanik çalışma da, PTFE CM kullanılan grupta, primer tamir yapılan kontrol gruba göre, istatistiksel olarak anlamh iyi sonuç elde edildi (p<0.01). Bu değerlendirmelerin ışığında; Primer tendon tamirini takiben kılıf tamiri de yapmak koşulu ile, PTFE CM'm geçişe meydan vermeden tamir sahasına dairevi olarak sarılarak tendona dikilmesinin ve tendon kılıfının tamir edilmesinin, skar dokusu ve yapışıklık oluşumunu azalttığı, dokuda reaksiyona neden olmadığı, tendonun beslenmesini bozmadığı kanısına varıldı. Ayrıca, tendon tamir sahasında düz bir yüzey sağlayarak takılmayı önlemesi, tamir sahasını kuvvetlendirerek erken aktif harekete olanak sağlaması ve biyolojik uyumlu bir materyal olması nedeni ile PTFE CM'ın, klinikte tendon tamirinde güvenle kullanılabilecek yapay bir membran olduğu kanısına varıldı.