Biochemical Composition and Antioxidant Capacities of Breeding Lines of Capia Pepper (capsicum Annuum L. Cv. Capia) Grown in Samsun

Abstract

Bu tez çalışmasında, Samsun ilinde yetiştirilen 48 farklı kapya biber (Capsicum annuum L.) hattı ile birlikte iki kontrol çeşidi (Postal ve Yalova Yağlık-28) üzerinde fiziksel ve biyokimyasal özellikler değerlendirilmiş; özellikle antioksidan özelliklerin belirlenmesine odaklanılmıştır. Çalışmanın temel amacı, antioksidan kapasitesi yüksek çeşitlerin belirlenmesidir. Araştırmada, renk analizleri (L*, a*, b*, Chroma, Hue), kuru madde oranı, C vitamini, toplam karotenoid, toplam fenolik madde (TPC), toplam flavonoid (TFC), DPPH ve ABTS gibi önemli parametreler değerlendirilmiştir. Sonuçlar, örnekler arasında belirgin varyasyonlar olduğunu ortaya koymuştur. Örneğin, DPPH analizine göre en yüksek antioksidan kapasite Örnek 20'de (112.45 mg TE/g), ABTS analizinde ise Örnek 9'da (466.16 mg TE/g) tespit edilmiştir. Kontrol örneklerinden Postal (93.62 mg TE/g) yüksek DPPH değerine sahipken, Yalova Yağlık-28 (27.59 mg TE/g) daha düşük kapasite göstermiştir. Toplam fenolik madde içeriği bakımından en yüksek değer Örnek 31'de (3958.00 mg GAE/100 g) saptanmış, flavonoid açısından ise Örnek 24 öne çıkmıştır (5.24 mg KE/g). Ayrıca, Örnek 31, genel kalite parametreleri bakımından da en üst sırada yer almış; C vitamini ve ABTS değerleriyle dikkat çekmiştir. Sonuç olarak, antioksidan kapasitesi yüksek örneklerin yalnızca taze tüketim değil, aynı zamanda salça, kurutma ve fonksiyonel gıda formülasyonlarında da değerlendirilme potansiyeli taşıdığı ortaya konmuştur. Bu yönüyle çalışma, hem tarımsal biyoteknolojiye hem de gıda sanayisine katkı sağlayabilecek nitelikte genetik materyallerin belirlenmesine olanak tanımaktadır.

In this thesis study, 48 different genotypes of capia pepper (Capsicum annuum L.) cultivated in Samsun Province, along with two control cultivars (Postal and Yalova Yağlık-28), were evaluated in terms of their physical and biochemical characteristics, with a particular focus on identifying their antioxidant properties. The main objective of the study was to determine the genotypes with high antioxidant capacity. Analyses included color measurements (L*, a*, b*, Chroma, Hue), dry matter content, vitamin C, total carotenoids, total phenolic content (TPC), total flavonoids (TFC), and antioxidant capacity based on DPPH and ABTS assays. The results revealed significant variation among the samples. For instance, the highest antioxidant capacity in the DPPH analysis was found in Sample 20 (112.45 mg TE/g), while the ABTS assay revealed the highest value in Sample 9 (466.16 mg TE/g). Among the control varieties, Postal exhibited a high DPPH value (93.62 mg TE/g), whereas Yalova Yağlık-28 showed considerably lower antioxidant capacity (27.59 mg TE/g). In terms of total phenolic content, the highest value was observed in Sample 31 (3958.00 mg GAE/100 g), while Sample 24 had the highest flavonoid content (5.24 mg QE/g). Additionally, Sample 31 ranked highest overall in quality parameters, vitamin C, and ABTS values. In conclusion, the findings demonstrate that certain capia pepper genotypes with high antioxidant capacity possess potential not only for fresh consumption but also for industrial applications such as paste production, drying, and functional food formulations. This study thus contributes to the identification of valuable genetic materials with potential utility in both agricultural biotechnology and the food industry.