Laceback Ligatürlerin Maksiller Kanin Distalizasyonuna ve Kesicilerin Ön Arka Yön Konumuna Etkisi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı laceback ligatürlerin seviyeleme ve sıralama aşamasında kesici dişlerin ön arka yön hareketine etkisinin incelenmesidir. Materyal ve Metot: Çalışmaya üst çenede çift taraflı birinci premolar çekimli sabit ortodontik tedaviye gereksinimi bulunan kronolojik yaş ortalaması 16 yıl olan 40 birey dahil edildi. Seviyeleme ve sıralama aşamasında 0,016 ve 0,020 inç ısıya duyarlı nikel titanyum teller kullanıldı. 20 hastada laceback ligatür uygulanırken, 20 hastada laceback ligatür uygulanmadı. Diş hareketlerinin ölçümünde 3 Boyutlu modellerden faydalanıldı. Çalışma ve kontrol grubu arasındaki farklılıkların karşılaştırmasında ise Mann-Whitney U testi kullanıldı. Bulgular: Kanin distalizasyonu ölçümlerinde, gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunurken (P=0,020), intermolar ve interkanin genişlik, molar mezializasyonu, kesici protrüzyonu ile kanin ve kesici dişlerin vertikal yöndeki hereketlerine ait parametrelerde istatistiksel olarak anlamlı fark izlenmedi (P>0,05). Sonuç: Bu çalışmanın sonuçlarına göre, seviyeleme sıralama aşamasında, laceback ligatürlerin kanin distalizasyonunda etkili bir yöntem olduğu, ancak keser dişlerin protrüzyonunu engellemede etkili olmadığı sonucuna varıldı

Aim: To evaluate the effects of laceback ligatures on maxillary canine distalization and incisors protrusion during the leveling and aligning stage. Material and Methods: Fourty subjects with a mean age of 16 years were included in this study. Fixed orthodontic treatment was planned with the extraction of first premolars in the upper arches. In the levelling and alignment stage 0.016 and 0.020 inches HeatActivated Nickel Titanium arch wires were used. Laceback ligatures were applied in 20 patients, in remeaining 20 patieents laceback ligatures were not used. 3-D models were used to analyzes teeth movements. Comparisons of teeth movements between the groups were done with Mann-Whitney U test. Results: In canine distalization measurements, statistically difference was found between two groups (P=0.020). Whereas in other parameters, intermolar amd intercanine width, molar mezialisation, incisor protrusion and vertical movements of incisor and canine were not found statistically significant. Conclusion: According to the results of this study it was found that, during levelling and alingment stage, laceback ligatures are effective in canine distalization, nevertheless lacebacks ligatures are not efficient on the prevention of incisors protrusion