Tıp Hekimlerinin Diyabet ve Periodontal Hastalık Arasındaki İlişkiye Yönelik Bilgi Düzeyi ve Davranışlarını Değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı, tıp hekimlerinin diyabet ve periodontal hastalık arasındaki ilişkiye yönelik bilgi düzeyi ve davranışlarını değerlendirmektir. Materyal ve Metot: Dahiliye uzmanları ve tıp hekimleri ile 30 sorudan oluşan anket sanal ortam üzerinden paylaşıldı. Veriler IBM SPSS V23 ile analiz edildi. Bulgular: Toplam 441 anketin 420 tanesi çalışmaya dahil edildi. Katılımcıların %63,3'ü ise diyabet ile periodontal hastalık arasında kanıta dayalı güçlü bir ilişki olduğunu kabul etti. Ayrıca katılımcıların %45,9'u periodontal hastalığın tedavisinin glisemik kontrolü etkileyebileceği görüşüne katıldı. Katılımcıların %94'ü periodontal hastalıklarda dişeti kanaması görülebileceğini belirtmesinin yanında %51,4'ü diş çürüklerinin de periodontal hastalığın bulgusu olduğunu belirtti. Katılımcılardan sadece %16,4'ü 20'den fazla diyabet hastasını periodontal hastalık sebebiyle diş hekimine yönlendirdiğini belirtti. Sonuçlar: Çalışmamızın sonucunda dahiliye uzmanlarının diğer hekimlere oranla periodontal hastalık ve diyabet ilişkisi bakımından yüksek derecede bilgi sahibi oldukları, ancak bunun klinik uygulamaya yeterince yansımadığı tespit edildi. Anahtar Sözcükler: Periodontal hastalık; Diyabet; Dahiliye uzmanları; Bilgi düzeyi; Davranış.Aim: The aim of this study is to evaluate the level of knowledge and behaviours of physicians about the relationship between diabetes mellitus and periodontal disease. Materials and method: A questionnaire consisting of 30 questions was distributed online to internists and other physicians. Data were analyzed with IBM SPSS V23. Results: Of the 441 physicians to whom the questionnaire was delivered, 420 were accepted as valid. Internists and other physicians were highly aware of the clinical signs of periodontal diseases, especially gingival bleeding (94%). 63.3% of the participants agreed that there is a strong evidence-based relationship between diabetes mellitus and periodontal disease. In addition, 45.9% of the participants agreed that the treatment of periodontal disease may affect glycemic control. However, 51.4% of the participants stated that they considered dental caries as a sign of periodontal disease. With this, it has been observed that only 16.4% of the physicians working in Turkey refer more than 20 diabetes patients to the dentist due to periodontal disease. Conclusions: As a result of this study, it was determined that internists had a higher level of knowledge about the relationship between periodontal disease and diabetes mellitus compared to other physicians, but this was not sufficiently reflected in clinical practice. Key words: Periodontal disease, Diabetes Mellitus, Internist, Level of knowledge, Behaviour.