Grupla Psikolojik Danışmanın Diyabet Hastalarının Umutsuzluk Düzeyine Etkisi

Abstract

Bu araştırmanın amacı, umutsuzluk duygularıyla baş edebilmek için hazırlanan Grupla psikolojik danışma Programının diyabet hastalarının umutsuzluk düzeyine etkisini incelemektir. Araştırmanın deney ve kontrol grubu toplam 24 diyabetik hastadan oluşmaktadır. Araştırmada diyabetik hastaların umutsuzluk düzeylerini belirlemek amacıyla ?Beck Umutsuzluk Ölçeği? kullanılmıştır. Deney ve kontrol gruplarına bu ölçek ön-test ve son-test olarak uygulanmıştır. Grupla psikolojik danışmanın umutsuzluk düzeyine etkisinin değerlendirildiği çalışmada oturumlar yaklaşık olarak iki saat olmak üzere 10 hafta sürmüştür. Deney ve kontrol gruplarına uygulanan Beck Umutsuzluk Ölçeği ön-test ve son-test puanları arasında fark olup olmadığını belirlemek için Mann-Whitney U ve Wilcoxon İşaretli Sıralar testi kullanılmıştır. İstatistiksel analiz sonunda grupla psikolojik danışmanın, diyabet hastalarının umutsuzluk düzeyi üzerinde anlamlı bir fark oluşturduğu görülmüştür. Bu bulguya göre geliştirilen grupla psikolojik danışmanın diyabet hastalarının umutsuzluk düzeyini azalttığı sonucuna varılmıştır. Elde edilen bulgular literatür ışığında yorumlanmış ve önerilerde bulunulmuşturThe aim of this research was to study the effect of the group counselling which was designed to help diabetics cope with the feeling of hopelessness. The experiment and control groups of this research consisit of 24 diabetics. In the study, to determine the hopelessness level of the patients, Beck Hopelessness Scale was used. Both the experiment and control groups were given the sclace as pretest and posttest. The sessions, each of which lasted 2 hours, continued for 10 weeks. At the end of experiment, Mann Whitney U test and Wilcoxon Signed test were used to determine where there were any significant difference between the results, Significant statistical difference was finded on the hopelessness level of the diabetics. It has been seen that psychological group counselling had significant statistical effect onthe hopelessness level of the diabetics. It has been concluded that group counselling has lowered the level of hopelessness in diabetics. The findings have been discussed in the light of literature and some suggestious have been made.