Bir Endüstri Mirasının Dönüşümü: Su Kuleleri

Abstract

Endüstri devrimi ile üretim teknolojisinde önemli gelişmeler meydana gelerek insan gücünün yerini makineye dayalı seri üretim almıştır. Seri üretim ile birlikte üretim biçimlerindeki teknolojik gelişmeler yeni mekânsal gereksinimleri beraberinde getirmiş ve büyük açıklıklı endüstri yapıları ile teknolojiler ve donanımlar içeren yerleşkeler yaygınlaşmıştır. Tarihi süreçte endüstri kültürünün tarihsel, sosyal, teknolojik ve mimari temsilleri birer miras nesnesi haline gelerek endüstri mirası kavramı ortaya çıkmıştır. Zaman içinde teknolojik altyapıya uyum sağlayamamaları gibi nedenler ise bu yapıların işlevlerini yitirmelerine sebep olmuştur. Bu çalışmada, endüstri mirasının bir bileşeni olan su kulelerinin yaşam mekânlarına dönüşümünü tartışmak amaçlanmıştır. Çalışmanın yöntemi, örneklemi oluşturan dört su kulesinin mekân ve çevre analizleri üzerine kurgulanmıştır. Örneklemin belirlenmesinde su kulelerinin yeniden işlevlendirilerek konut olarak kullanımı ve yapılara ilişkin yazılı ve görsel dökümanlara ulaşılabilirlik dikkat edilen kriterlerdir. Mekân analizleriyle yeni işlevin özgün mekânlarla ilişkisi tartışılırken konum ilişkileri çevre analizleriyle değerlendirilmiştir. Sonuç olarak hem işlevi hem de kütle ve mekân organizasyonu kapsamında dikkat çekici yapılar olan su kulelerinin yeni işleve uyarlanmasında pratik kullanım sağlanmış ve tarihi özelliklerinin göz ardı edilmediği görülmüştür.