Salmonella Türlerinde Pefloksasin Direncinin Belirlenip Diğer Kinolonlarla Karşılaştırılması

Abstract

Amaç: Çalışmada Salmonella spp. türlerinin pefloksasin duyarlılığının belirlenmesi ve nalidiksik asit, siprofloksasin, norfloksasin, ofloksasin, levofloksasin gibi diğer kinolonlarla karşılaştırılması amaçlanmıştır. Materyal ve Metot: Çalışmaya 2009-2015 yılları arasında Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi ve Samsun Halk Sağlığı Laboratuvarına gelen klinik örneklerden izole edilen 116 adet Salmonella spp. suşu dahil edildi. Bu suşların kinolon duyarlılıkları Kirby-Bauer disk difüzyon yöntemi ile çalışıldı. Nalidiksik asit ve siprofloksasin zon çap-ları CLSI'ya göre, pefloksasin, norfloksasin, ofloksasin ve levofloksasin EUCAST'ta göre yorumlandı. Kullandığımız kinolonlardan bir veya daha fazlasına dirençli suşların, siprofloksasin MİK değerleri E-test ve sıvı mikrodilüsyon yöntemiyle bakıldı. Test edilen kinolonların duyarlılık sonuçları ve test yöntemleri karşılaştırıldı. Chi-Square ve Wilcoxon testlerinde p<0,05 olan sonuçlar istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen suşların büyük bir çoğunluğu gaita örnekleridir. Çalışmaya alınan 116 Salmonella suşundan 12 (%10,3) tanesinde herhangibir kinolona direnç saptanmıştır (p<0,05). Suşlardan üç tanesi nalidiksik asit ve pefloksasine dirençli, yedi tanesi nalidiksik asit, pefloksasin ve ofloksasine dirençli, bir tanesi nalidiksik asit, pefloksasin ofloksasin ve levofloksasine dirençli, bir tanesi de hepsine dirençlidir. Dirençli suşların E-test siprofloksasin MİK değerleri CLSI'a göre orta duyarlı, EUCAST'ta göre dirençli; sıvı mikrodilüsyon MIK değerleri ise CLSI'a göre orta duyarlı; sadece iki suş dirençli, EUCAST'ta göre hepsi dirençli tespit edilmiştir. Sonuç: Bu çalışmada Salmonella spp. türlerinde kinolon direncinin olduğu, bu direncin tespitinde pefloksasin diskinin daha güvenilir olduğu saptanmıştır. Anahtar Kelimeler: İlaç direnci; Kinolonlar; Pefloksasin; Salmonella

Aim: Determination of pefloxacin sensitivity of Salmonella spp, and their comparison to other quinolons like nalidixic acid, ciprofloxacin, norfloxacin, ofloxacin and levofloxacin are aimed in this study. Material and Method: 116 Salmonella spp. strains isolated from clinical samples obtained from O.M.U. Hospital and Public Health Laboratory between 2009-2015 were included in the study. Quinolon sensitivities of these strains were studied with Bauer- Kirby disk diffusion. Zone diameters of nalidixic acid and ciprofloxacin were interpreted with CLSI; pefloxacine, norfloxacin, ofloxacin and levofloxacin were interpreted with EUCAST. Ciprofloxacin MIC values of strains which were resistant to one or more quinolones were examined with E-test and broth microdilution methods. Sensitivity results and test methods of tested quinolones were compared with each other. The results which were p<0,05 in Chi-Square and Wilcoxon tests were regarded as statistically significant. Result: Majority of the strains used in the study were isolated from stool samples. Resistance to any quinolones (p<0,05) were detected in 12(%10,3) of the 116 Salmonella strains. Three strains were resistant to nalidixic acid and pefloxacin; seven were resistant to nalidixic acid, pefloxacin, ofloxacin; one was resistant to nalidixic acid, pefloxacin, ofloxacin and levofloxacin; one was resistant to all of them. The E-test ciprofloxacin MIC values of the resistant strains were moderately susceptible according to CLSI and were resistant according to EUCAST whereas their broth microdilution MIC values were moderately susceptible according to CLSI and only two strains were resistant and all of them were found to be resistant according to EUCAST. Conclusion: There is quinolon resistance in Salmonella spp. and pefloxacin disk is more reliable in determining this resistance. Keywords: Drug resistance; Quinolones; Pefloxacin; Salmonella