Kadın Rugby Sporcularında Kortizol Salınımının Non-invaziv Yöntemlerle İncelenmesi

Abstract

Amaç: Rugby müsabakasının oluşturduğu stres düzeyini kortizol hormonu ile tespit ederek sporcuların stres düzeylerinin ve stres kontrol yeteneklerinin incelenmesidir. Materyal ve Metot: Tükürük örnekleri, Samsun Olympian Sharks Bayan Ragbi takımından (n=11) ANKARA/Kızılcahamam'da gerçekleştirilen Türkiye Bayanlar 7'li Rugby Turnuvasının 1.etap grup elemelerinde alınmıştır. Sporculardan maçtan önceki gün ve maç günü kortizol uyanma yanıtları için tükürük numuneleri belirlenen saatlerde alınmıştır. Ayrıca maç kortizol yanıtlarının analizi için maçtan 30 dakika önce, maçtan 15 dakika önce, devre arası ve maç sonu tükürük numuneleri alınmıştır. Maçtan önceki gün uyanma yanıtları ve maç günü uyanma yanıtları arasında kortizol seviyelerinin analizinde Paired Sample T- test uygulandı. Maç zamanı kortizol yanıtları için tekrarlı ölçüm analizi (repeated measures) yapıldı. Alfa değeri <0.05 kabul edildi Bulgular: Elde edilen bulguların normal dağılım göstermediği tespit edildi. Bu yüzden analizlerde logoritmik dönüşüm kullanıldı. Çalışmamıza katılan sporcularda maç öncesi ve maç günü kortizol uyanma yanıtlarında istatistiksel anlamlılık tespit edilmedi. Maç yanıtlarında ise müsabaka başlangıcından itibaren kortizol seviyelerinde yükselme gözlendi ancak istatistiksel anlamlılık tespit edilmedi (p>0.05). Sonuç: Rugby sporcularının kortizol uyanma ve maç yanıtlarında stres düzeylerini kontrol altında tutabildiği gözlenmiştir. Farklı spor dalındaki sporcularda anlamlı yükselen kortizol profilinin bu branştaki sporcularda gözlenmediği tespit edilmiştir. Stres ve ankisiyete ile başedebilme ve kontrol yeteneğinin sporcuların yetenekleri doğrultusunda arttığı düşünülmektedir. Anahtar Kelimeler: Kortizol, Egzersiz, Stres, RagbiAim: This study aims to analyze the effect of a rugby match on stress levels of players and their coping mechanisms using their cortisol secretion. Material and Methods: Saliva samples were collected from Ms. Olympia Sharks rugby team (n=11) in Kizilcahamam/Ankara in Turkey during first stage player selections. Saliva samples were taken from the athletes on the day before the match and on the day of the match for cortisol awakening responses. In addition, saliva samples were taken 30 minutes before the match, 15 minutes before the match, half-time and after-match for the analysis of match cortisol responses. Paired Sample T-test was used to analyze cortisol levels between waking responses on the day before the match and waking up responses on the day of the match. We performed repeated measures analysis to identify the statistical relations. Alpha value was taken as 0.05. Results: We found that the obtained saliva samples do not follow a normal distribution. Therefore we applied logarithmic transformation to the data. We did not find a statistically significant difference between the levels of cortisol awakening responses before and during the match. Even though we observed an increase in the cortisol awakening levels during the match, they were not statistically significant (p>=0.05). Conclusion: The cortisol awakening responses and the cortisol secretion levels suggest that rugby players can effectively control their stress levels. In other sport branches, players experience statistically significant increases in their cortisol profiles, however we did not observe any significant increase in rugby players. We believe that having better rugby skills improves the ability to cope with stress and anxiety. Keywords: Cortisol, Exercise, Stress, Rugby