Acil Servis Çalışanlarının İş Güvenliğine İlişkin Algı Düzeylerinin İncelenmesi

Abstract

Araştırma, acil servis çalışanlarının iş güvenliği konusunda algılama düzeylerini belirlemek amacıyla planlanmıştır. Araştırma, Samsun, Ordu, Giresun ve Trabzon illerinde bulunan 2. ve 3. basamak kamu hastanelerinden yedi hastanenin acil servisinde yapılmıştır. Araştırmada örneklem seçilmemiş, tüm evrene (n:553) ulaşılması hedeflenmiştir. Cevaplanan anket sayısı 471 (%85,17)'dir. Ölçeğin Cronbach Alpha katsayısı 0,794 olarak bulunmuştur. Araştırmada anlamlılık p<0,05 düzeyinde değerlendirilmiştir. Çalışanların %53,7'si erkek, %73,0'ü evli, %52,5'i ≥35 yaş grubunda, %25,3'ü lise mezunu, %50,6'sı ≤4 yıl süredir acil serviste çalışmaktadır. Çalışanların %19,5'i hekim, %28,7'si hemşire/ebe, %14,4'ü paramedik/ATT, %9,8'i sağlık memuru, %21,0'i temizlik personeli/hasta bakıcı, %6,6'sı da güvenlik görevlisidir. Çalışanların %65,0'i iş riski ya da iş güvenliği ile ilgili hizmet içi eğitim almış, %26,8'i daha önce bir iş kazası geçirmiştir. Araştırmada çalışanların çoğunluğunun iş riski ya da iş güvenliği ile ilgili hizmet içi eğitim aldığı belirlenmiştir. İş kazası geçirmeyenlerin oranı daha yüksek bulunmuştur. Çalışanların iş güvenliği algılamalarının sadece cinsiyetlerine, eğitim durumlarına, acil servisteki pozisyonlarına, günlük bakım verdikleri ortalama hasta sayısına, iş riski ya da iş güvenliğine ilişkin hizmet içi eğitim alıp almama durumlarına ve daha önce bir iş kazası geçirip geçirmeme durumlarına göre farklılık gösterdiği bulunmuştur. Çalışanların iş güvenliği algılamalarına; cinsiyet, eğitim durumu, acil servisteki çalışma süresi, acil servisteki pozisyonu, iş riski ya da güvenliği ile ilgili hizmet içi eğitim alıp almadığı ve iş kazası geçirme durumlarının anlamlı etki ettiği tespit edilmiştir.

The research was planned to determine perception levels of emergency room workers about occupational safety.The research was carried out at seven emergency room (ER) of 2nd and 3rd level state hospitals of Samsun, Ordu, Giresun and Trabzon cities. No random samples were chosen in this research, whole field (n:553) was aimed. Number of the questionnaires is 471 (%85.17). The Cronbach's alpha coefficient was found to be 0.794. Significance was evaluated at p<0.05 level in this research. %53.7 of employees are men, %73.0 were married, %52.5 were over 35 years old, %25.3 were high school graduate, %50.6 had working in ER for less than 4 years, %19.5 were doctors, %28.7 were nurses/midwives, %14.4 were paramedics/ATT, %9.8 were health officers, %21.0 were cleaning personnel/medical attendants, %6.6 were security officers. %65.0 of the employees attended in-service training for occupational safety or occupational risk, %26.8 had an occupational accident before. It was determined at the research that most of employees attended in-service trainings about occupational safety and occupational risks. Proportion of the ones who didn't have occupational accidents was higher. It was found that occupational safety perception levels of the employees differ according to only their sexes, academic background, positions in ER, number of the patients whom they deal with daily, whether they attended in-service training for occupational safety and risks, whether they had occupational accidents before. It was determined that their sexes, educational backgrounds, working duration in ERs, positions in ERs, whether having in-service training for occupational safety and risks effect their occupational accidents percentages.