Kırsalda Yaşayan Yaşlıların İlaç Uyumları ve Yalnızlık Düzeylerinin Yaşam Kalitesine Etkisi

Abstract

Amaç: Bu araştırmada, kırsalda yaşayan kronik hastalığı olan yaşlıların ilaç uyumlarının ve yalnızlık düzeylerinin, yaşam kalitelerine olan etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Materyal ve Metot: İlişki arayan tipte tasarlanan bu araştırmanın evrenini Samsun ili Kavak ilçesine bağlı köylerde yaşayan 396 yaşlı bireyler oluşturmaktadır. Kırsal bölgede yaşayan, herhangi bir kronik hastalığa sahip olan ve sürekli kullandığı bir ilacın olan yaşlı bireyler araştırmaya dahil edilmiştir. Araştırma verileri bilgi formu, İlaç Uyumunu Bildirim Ölçeği, Yaşlılarda Yaşam Kalitesi Ölçeği (CASP-19) ve Yalnızlık Ölçeği kullanılarak elde edilmiştir. Veriler toplanmadan önce etik kurul onayı alınmıştır. Veri değerlendirilmesi, tanımlayıcı testler, Pearson korelasyon ve Çoklu regresyon analizleri kullanılarak yapılmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan yaşlı bireylerin %61.6'sı kadın ve yaş ortalamaları 70.4 ± 6.2'dır. Yaşlı bireylerin İlaç Uyumunu Bildirim Ölçeği puanı 20.2±4.6, Yaşlılarda Yaşam Kalitesi Ölçeği toplam puanı 18.16±6.23 ve Yalnızlık ölçeği puanı 5.7±1.9 olarak bulunmuştur. Yapılan analizler sonucunda kırsalda yaşayan yaşlıların ilaca uyumları ve yalnızlık düzeyleri yaşam kalitelerini etkilemektedir (R2=.084, p=0.001). Sonuç: Çalışmada kırsalda yaşayan yaşlı bireylerin yalnızlık düzeylerinin ve yaşam kalitelerinin orta düzeyde olduğu, ilaca uyum düzeylerinin yüksek düzeyde olduğu saptanmıştır. Yaşlı bireylerin yalnızlık düzeyleri ve ilaca uyumları yaşam kalitelerini etkilemektedir. Yalnızlık negatif yönlü etkilerken ilaca uyum pozitif yönde etkilemektedir.

Purpose: In the study, it was aimed to determine the effect of drug adherence and loneliness levels of elderly people living in rural areas with chronic diseases on their quality of life. Material and Method: The population of this research, which is designed in a relationship-seeking type, consists of elderly individuals living in the villages of Kavak district of Samsun province. Elderly individuals living in rural areas, having any chronic disease and taking medication continuously were included in the study. The data of the study were collected with sociodemographic questionnaire, CASP Quality of life Scale, Medication Adherence Reporting Scale, UCLA Three-Item Loneliness Scale from 396 elderly people. Ethics committee approval was obtained before data were collected. Descriptive statistical methods, Pearson correlation and Multiple regression analysis were performed for data evaluation. Results: Individuals participating in the research; 61.6% were female and their mean age was 70.4 ± 6.2%. The Drug Adherence Reporting Scale score was 20.2±4.6, the Elderly's Quality of Life Scale total score was 18.1±6.2 and the Loneliness scale score was 5.7±1.9. As a result of the analysis, drug adherence and loneliness levels of the elderly living in rural areas affect their quality of life (R2=.084, p=0.001). Conclusion: In the study, it was determined that the loneliness levels and quality of life of the elderly people living in rural areas were at a moderate level, and their drug adherence levels were at a high level. Loneliness levels and drug adherence of elderly individuals affect their quality of life. While loneliness affects negatively, adherence to medication affects positively.