Lazer Biyostimülasyonunun Diyabetli ve Sağlıklı Kronik Periodontitis Hastalarında Periodontal Tedaviye Etkisinin İncelenmesi

Abstract

Amaç: Çalışmamızda, Tip 2 Diabetes Mellituslu (DM) ve sistemik sağlıklı (SS) kronik periodontitis (KP) hastalarında Nd:YAG lazer biyostimülasyonunun (LB) Faz 1 periodontal tedaviyi (PT) destekleyici etkinliğinin değerlendirilmesi amaçlandı. Materyal ve Metot: DM'li ve SS 15'er KP hastasında aynı ağızda alt çenede simetrik birer KP'li diş çalışmaya dahil edilerek 4 çalışma grubu oluşturuldu. Buna göre; grup 1: DM+PT, grup 2: SS+PT, grup 3: DM+PT+LB ve grup 4: SS+PT+LB olarak belirlendi. Faz 1 PT'nin 30., 37., 44., 51., 58. ve 65. günlerinde LB uygulanırken, SS hastalara plasebo uygulandı. Grup içi ve gruplar arası prospektif değerlendirmelerde; plak indeksi (Pİ), sondalamada kanama (SK), gingival indeks (Gİ), sondalanan cep derinliği (SCD), klinik ataçman seviyesi (KAS), dişeti oluğu sıvısı hacmi (DOSh), DOS İnterlökin 1-beta (IL-1β) ve İnterlökin 10 (IL-10) düzeyleri klinik ve biyokimyasal parametreler olarak kullanıldı. Klinik parametreler başlangıç, 30., 37. ve 72. gün verileri; DOSh ve sitokinler ise 0., 15., 30., 37. ve 72. gün verileriyle değerlendirildi. Bulgular: Klinik parametrelerde tüm gruplarda grup içi değerlendirmelerde 72. günde azalma gözlendi (p<0,05). Grup 1-3 37. gün karşılaştırmasında SCD ve KAS azalmasının grup 3'te daha fazla olduğu belirlendi (p<0,05). IL-1β grup 3'te grup 1'e göre 37. günde daha fazla azalırken, IL-10 daha fazla artış gösterdi (p<0,05). Grup içi değerlendirmelerde tüm gruplarda 72. günde DOSh ve IL-1β azalırken, IL-10 artış gösterdi (p<0,05). Sonuç: Bulgularımız, Nd:YAG ile uygulanan LB'nin PT'yi destekleyici olarak kullanıldığında kısa süreli bir anti enflamatuvar etki göstereceğine işaret etmektedir. Değişik protokoller ve daha uzun periodlardaki çalışmalarla daha net sonuçların elde edilmesi mümkün olabilir. Anahtar Kelimeler: diyabet; faz 1 periodontal tedavi; IL-1β; IL-10; lazer biyostimülasyonu; Nd:YAG lazer

Aim: This study aimed to evaluate the efficiency of Nd:YAG laser biostimulation (LB) as an adjunctive therapeutic on phase 1 treatment (PT) in chronic periodontitis (CP) patients with type 2 Diabetes Mellitus (DM) and systemic health (SH). Material and Method: Two symmetrical CP teeth in the mandible of 15 DM and SH patients with CP, as of in each mouth, were included to constitute 4 study groups: group 1: DM+PT; group 2: SH+PT; group 3: DM+PT+LB; group 4: SH+PT+LB. LB was applied at days 30, 37, 44, 51, 58, 65 during PT while the SH patients received a placebo simultaneously. Plaque index (PI), bleeding on probing (BOP), gingival index (GI), probing pocket depth (PPD), clinical attachment level (CAL), gingival crevicular fluid volume (vGCF), GCF interleukin 1-beta (IL-1β), interleukin 10 (IL-10) levels were used as clinical and biochemical parameters in the intra/intergroup prospective assessments. Clinical parameters were evaluated with the baseline and day 30, 37, 72 data; GCF volume and cytokines were evaluated with day 0, 15, 30, 37, 72 data. Results: Intragroup assessments demonstrated a decrease in the clinical parameters of all groups at day 72 (p<0.05). There were more PPD and CAL decreases in group 3 than in group 1 at day 37 (p<0.05). The decrease in IL-1β and increase in IL-10 were higher in group 3 than in group 1 at day 37 (p<0.05). vGCF, IL-1β and IL-10 levels were harmonius to PT in all groups at day 72 (p<0.05). Conclusion: Our results suggest that LB with Nd:YAG reveals a short-term anti-inflammatory effect when utilized as a PT adjunctive. Long term and different LB protocol studies are needed to get more clear results. Keywords: diabetes; IL-1β; IL-10; laser biostimulation; Nd:YAG laser; phase 1 periodontal therapy