Sağlıkta Şiddet ve Defansif Tıp Uygulamaları Üzerine Nitel Bir Araştırma

Abstract

Amaç: Hekimlere hasta veya hasta yakınları tarafından uygulanan ya da uygulanma riski bulunan şiddetin, hekimleri tanı ve tedavi süreçlerinde defansif tıp uygulamalarına yöneltip yöneltmediğinin incelenmesidir. Materyal ve Metot: Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden yüz yüze görüşme tekniği kullanılmıştır. Veri toplama aracı olarak alan yazından elde edilen bilgilerden hazırlanan yarı-yapılandırılmış bir görüşme formu kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini Samsun Ondokuz Mayıs Üniversitesi Hastanesi, Sağlık Bilimleri Üniversitesi Samsun Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Gazi Devlet Hastanesinde hizmet verenler hekimler oluşturmaktadır. 30 hekim araştırmaya dahil edilmiştir. Görüşmeler 01.03.2020 – 15.07.2020 tarihleri arasında yapılmıştır. Araştırma verileri, araştırma soruları temel alınarak tanımlanmış ve yorumlanmıştır. Verilerin analizinde betimsel analiz ve içerik analiz yöntemleri kullanılmıştır. Bulgular: Hekimlerin %83,3'ü şiddete maruz kalmıştır. Hekimlerin %33,3'ü hem sözel hem de fiziksel şiddete maruz kalmıştır. Araştırmada hekimlerin pozitif defansif tıp uygulamalarına negatif defansif tıp uygulamalarından daha fazla başvurdukları görülmüştür. Şiddet görme korkusu hekimlerin defansif tıp uygulama nedenleri arasında ilk sırada yer almıştır. Sonuç: Sağlıkta şiddet olayları ve defansif tıp uygulamaları arasında kısır bir döngü bulunmuştur. Sağlıkta şiddet olayları hekimlerin defansif davranmasına neden olurken, defansif uygulamalar da hasta veya hasta yakınlarının şiddet göstermesine neden olmaktadır. Anahtar Kelimeler: Hekim, sağlıkta şiddet, defansif tıpAim: The purpose of this study is to examine whether the violence applied or endangered to be applied to doctors by patients or their relatives, leads or not doctors to defensive medicine practices during the diagnostic and treatment processes. Material and Method: One of the qualitative research methods, face-to-face interview technique, was used in the study. A semi-structured interviewing form prepared from the information obtained from the literature was used as a data collection tool. The universe of the study consists of the physicians who work in Samsun Ondokuz Mayıs University Hospital, Health Sciences University Samsun Training and Research Hospital, and Gazi State Hospital. 30 physicians were included in the study. The interviews were held between 01.3.2020 - 15.07.2020. Research data were defined and interpreted based on research questions. Descriptive analysis and content analysis methods were used in data analysis. Results: 83.3% of physicians have been exposed to violence. 33.3% of physicians have been exposed to both verbal and physical violence. In the study, it was seen that physicians used positive defensive medicine practices more than negative defensive medicine practices. Fear of violence ranks first among physicians' reasons for practicing defensive medicine. Conclusion: A vicious circle has been found between violence in health and defensive medicine practices. Violence in health causes physicians to act defensively, while defensive practices stimulate violence to patients or their relatives. Keywords: Physician, violence in health, defensive medicine