Hemodiyaliz Hastalarının Metabolik Sendrom Sıklığının, Depresyon Durumunun ve Bazı Biyokimyasal Parametrelerinin Beslenme Alışkanlıkları İle İlişkisi

Abstract

Amaç: Hemodiyaliz (HD) tedavisi gören hastaların Metabolik Sendrom (MetS) sıklığı ve depresyon durumlarının saptanarak; beslenme alışkanlıkları ile ilişkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Materyal ve Metot: Çalışma kapsamında, Dr. Ersin Arslan Devlet Hastanesi Hemodiyaliz Ünitesinde tedavi gören, gönüllü olan ve iletişim kurulabilen 81 HD hastasına; Hasta Tanılama Formu ve Beck Depresyon Ölçeği uygulanmıştır. Veriler; katılımcılarla yüz yüze birkaç kez görüşülerek ve hasta dosyaları taranarak toplanmıştır. Windows ortamında SPSS 20.0 istatistiksel paket programı kullanılmıştır. Anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak kabul edilmiştir. Bulgular: Diyet tedavisi alan HD hastaların %47,9'unun (n: 34) verilen diyeti uyguladığı, %52,1'inin (n:37) uygulamadığı belirlenmiştir. Hastalarda MetS prevalansı %40,7 (n:33)'dir. Diyeti uygulayan hastaların %23,5'inde (n:8), uygulamayan hastaların %56,8'inde (n:21) MetS tespit edilmiştir (p<0,05). Hastaların depresyon durum değerlendirmesinde; %38,9'unun (n:28) orta düzeyde, %25'inin (n:18) yüksek düzeyde depresif belirti gösterdiği saptanmıştır. MetS varlığı ile depresyon durumları arasındaki ilişki değerlendirildiğinde; MetS'i olan hastaların %20'si depresif belirti göstermezken, %6,7'si hafif düzeyde, %36,7'si orta düzeyde , %36,7'si yüksek düzeyde depresif belirtiler göstermektedir. Sonuç: HD hastalarında depresif belirtiler ve MetS görülme oranlarının genel popülasyona göre daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Diyete uyumun MetS prevalansını azalttığı sonucuna ulaşılmıştır.

Aim: The purpose of this study is to identify the frequency of Metabolic Syndrome (MetS) and emotional condition in patients undergoing treatment hemodialysis (HD) and to evaluate the relationship with their dietary habits. Materials and Method: In the scope of the study, 81 patients of HD who were undergoing treatment at Hemodialysis Unit at Dr. Ersin Arslan Public Hospital, volunteered for the study and were available for communication completed Patient Diagnostic Form and Beck's Depression Inventory. The data were collected via face-to-face interviews with the participants and via screening of patient files. It was used to SPSS 20.0 statistical package software. The significance level was specified as p<0,05. Results: It has been demonstrated that 47.9% (n:34) of patients of HD who were undergoing dietary treatment applied the diet, while 52.1% (n:37) failed to do so. The MetS prevalence was 40.7% (n:33). 23.5% (n: 8) of patients who applied diet and 56.8% (n: 21) of patients who did not apply diet were diagnosed with MetS (p<0.05). In assessment of emotional condition of patients, 38.9% (n: 28) had medium level of depression symptomps and 25% (n: 18) had high level of depression symptopms. In terms of the relationship between MetS and the depression state, 20% of the patients with MetS did not show signs of depression while 6.7% had low level, 36.7% had medium level, and 36.7% had high level of depression symptomps. Conclusion: It has been demonstrated that the symptoms of depression and of MetS were higher in patients of HD as compared to the overall population. It has been concluded that following the diet helps reduce the prevalence of MetS.