Kant'ın Deneyim Analojilerinde Süreklilik, Ardışıklık ve Eşanlılık Anlayışı

Abstract

Kant’ın I. Kritik’in “Deneyim Analojileri” olarak adlandırılan bölümü, deneyimin birliği ve genel olarak, bir bilginin olanaklı olması için algıların bağlantılarının kurulması gerektiğini görüşünü içermesi bakımından önemlidir. Bu bölümde Kant, temporal özelliklerin algılarla birlikte bize verilmediğini, tersine, algıların bilme yetileri yoluyla zamanda birlik altına getirildiğini göstermeye çalışır. Bu bakımdan, deneyim analojileri, farklı temporal bölümlerdeki algıların zorunlu bağlantısıyla ilgili a priori ilkeleri içerir. Kant, deneyim analojilerinde, söz konusu temporal bağıntıları süreklilik, ardışıklık ve eşanlılık olmak üzere üç farklı zaman biçiminde inceler. Buna göre, bu çalışmada hem Kant’ın deneyim analojilerinde zamanın bu üç kavramını nasıl açıkladığı hem de nesnelerin zamanda nasıl sürdüğü, aynı şekilde yalnızca tek bir anda sınırlı olmayan görünüşlerin parçalarıyla birlikte zaman boyunca nasıl yayıldıkları gösterilmeye çalışılacaktır.