Behçet Sendromu Bulguları ile Mevsimler Arasındaki İlişki

Abstract

Amaç: Behçet sendromu ülkemizde yaygın olarak görülmekteolan bir hastalıktır ve bu hastalığın tüm komplikasyonlarının vebelirtilerinin şiddetlenmesinin mevsimsel ilişki gösterebileceğidüşünülmektedir. Bu çalışmanın amacı Behçet sendromunabağlı sistemik tutulumlar ile bu tutulumların mevsimselilişkisini incelemektir.Gereç ve Yöntemler: Onsekiz yaşından büyük ve sistemiktutulumu olan 77 hasta bu retrospektif çalışmaya dahil edildi.Hastaların yaşı, cinsiyeti, Behçet sendromu ve sistem tutulumutarihi bilgileri, C-reaktif protein değeri, eritrosit sedimantasyonhızı, hemoglobin, lökosit, trombosit, nötrofil, lenfosit, albümin,kreatinin değerleri kaydedildi. Behçet sendromuna bağlısistemik tutulum kaydına ulaşılan hastaların tutulum paternleri,artrit, üveit, derin ven trombozu, üveit + derin ven trombozu,nörobehçet ve enterobehçet olarak gruplara ayrıldı.Bulgular: Hastaların ortalama yaşı 41.6±9.8 yıl iken, 31 (%40)hasta kadındı. Paterji testi pozitifliği 38 (%49) hastada saptandı.Behçet sendromu sistem tutulumlarının dağılımı incelendiğinde7 hastada artrit, 36 hastada üveit, 8 hastada derin ven trombozu,14 hastada üveit ve derin ven trombozu birlikte mevcutken, 10hastada nörobehçet ve 2 hastada enterobehçet mevcuttu. Behçetsendromu tutulumlarının tanı tarihlerinin mevsimlere göredağılımı incelendiğinde üveit, derin ven trombozu ve bu ikitutulumun birlikte görüldüğü hastaların ilkbahar ve yazmevsimlerinde sonbahar ve kış mevsimlerine göre daha yüksekoranda tanı aldığı görüldü (p<0.05).Sonuç: Behçet sendromunın sistemik etkilerinin tanı almadönemlerinin, diğer bir deyişle aktivasyon dönemlerininmevsimlerle anlamlı şekilde ilişkili olduğu saptandı. Builişkinin diğer otoimmün inflamatuar hastalıklarda olduğu gibiBehçet sendromunun da etiyolojisinde yer alan genetikyatkınlığa eşlik eden çevresel faktör etkisi nedeniyle olduğunudüşündürmektedir ve hastaların takibinde bu ilişki göz önündebulundurulmalıdır.