Derin Marjin Elevasyonunda Kullanılan Farklı Restoratif Materyallerin Cad Cam Kuron Restorasyonların Kırılma Dayanımına Etkisi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı, Derin Marjin Elevasyonu (DME) tekniğinde kullanılan farklı restoratif materyallerin CAD/CAM kuron restorasyonların kırılma dayanımına etkisini değerlendirmektir. Materyal-Metot: Bu in vitro çalışmada elli adet çekilmiş insan molar dişi kullanılmıştır. Örnekler beş gruba ayrılmıştır. Dört deney grubunda, sınıf II kaviteler açılarak kavitelerin gingival marjinleri mine-sement birleşiminin 2 mm apikaline konumlandırılmış ve ardından DME uygulanmıştır. DME uygulamasında Grup HF'de yüksek dolduruculu akışkan kompozit (GrandioSo Heavy Flow, VOCO, Cuxhaven, Almanya), Grup RM'de rezin modifiye cam iyonomer siman (Fuji II LC Capsule, GC, Tokyo, Japonya), Grup VB'de termovisköz bulk-fill kompozit (VisCalor Bulk, VOCO, Cuxhaven, Almanya) ve Grup NC'de CAD/CAM rezin bazlı blok materyal (Grandio blocs, VOCO, Cuxhaven, Almanya) kullanılmıştır. Kuron preparasyonu yapılarak preparasyon sınırları mine sement birleşiminin 1 mm koronalinde bitirilmiştir. Kontrol grubunda ise herhangi bir kavite açılmamış ve DME uygulanmamıştır. Tüm dişlerde CAD/CAM kuronlar üretilip simante edilmiştir. Örnekler 5000 termal döngüye tabi tutulmuş ve evrensel test cihazı ile kırılma dayanım testine alınmıştır. Ayrıca kırık tipleri değerlendirilmiştir. İstatistiksel analizde Two-way ANOVA ve Tukey çoklu karşılaştırma testi kullanılmıştır (p<0,05). Bulgular: En yüksek kırılma dayanımı Grup C'de (2093,0±220,6) gözlenmiştir, bunu Grup VB (1931,4±233,1) takip etmiştir. En düşük kırılma dayanımı ise Grup RM'de (1589,7±267,5) bulunmuştur. Hiçbir grupta katastrofik kırık oluşmamıştır. Sonuç: DME prosedüründe kullanılan restoratif materyal türü, CAD/CAM kuron restorasyonlarının kırılma dayanımını etkilemektedir. Anahtar Kelimeler: Derin marjin elevasyonu, CAD/CAM kuron, Kırılma dayanımı

Aim: The aim of this study was to evaluate the effect of different restorative materials used in Deep Margin Elevation (DME) on the fracture resistance of CAD/CAM crown restorations. Material-Method: In this in vitro study, fifty extracted human molar teeth were used. The specimens were divided into five groups. In four experimental groups, Class II cavities were prepared, and the gingival margins of the cavities were positioned 2 mm apical to the cemento-enamel junction (CEJ); then, DME was applied. In Group HF, high-filler flowable composite (GrandioSo Heavy Flow, VOCO, Cuxhaven, Germany); in Group RM, resin-modified glass ionomer cement (Fuji II LC Capsule, GC, Tokyo, Japan); in Group VB, thermoviscous bulk-fill composite (VisCalor Bulk, VOCO, Cuxhaven, Germany); and in Group NC, CAD/CAM resin-based block material (Grandio blocs, VOCO, Cuxhaven, Germany) were used for DME. Crown preparations were made, and the preparation margins were finished 1 mm coronal to the CEJ. In the control group, no cavity was prepared and no DME was applied. CAD/CAM crowns were fabricated and cemented on all teeth. The specimens were subjected to 5000 thermal cycles and tested for fracture resistance using a universal testing machine. Fracture types were also evaluated. For statistical analysis, Twoway ANOVA and Tukey's post hoc test were used (p<0.05). Results: The highest fracture resistance was observed in Group C (2093.0±220.6), followed by Group VB (1931.4±233.1). The lowest fracture resistance was found in Group RM (1589.7±267.5). No catastrophic fractures occurred in any group. Conclusion: The restorative material used for DME influences the fracture resistance of CAD/CAM crowns. Keywords: Deep margin elevation, CAD/CAM crown, Fracture resistance