Büyük Azı Keser Hipomineralizasyonu Görülen 8-12 Yaş Çocuklarda Dental Anomali Sıklığının Değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu araştırmanın amacı büyük azı keser hipomineralizasyonu görülen 8-12 yaş çocuklarda dental anomali sıklığını değerlendirmektir. Materyal ve Metot: Çalışmaya 8-12 yaş aralığında toplam 800 çocuk dahil edildi. Çalışmaya dahil edilen Büyük Azı Keser Hipomineralizasyonu (BAKH) tanısı konulan 400 hasta çalışma grubunu; diş gelişimini bozabilecek sistemik hastalığı olmayan, dişlerinde herhangi bir mineralizasyon bozukluğu gözlenmeyen çalışma grubundaki hastalarla aynı yaş aralığındaki 400 çocuk hasta kontrol grubunu oluşturdu. Çalışma kapsamında tüm hastalar dental anomali varlığı açısından değerlendirildi. Ayrıca çalışma grubunda hastalık şiddetinin dental anomali sıklığı ile ilişkisi değerlendirildi. Verilerin istatistiksel olarak değerlendirilmesinde Ki-kare testi, Fisher's exact ki-kare testi ve Mann-Whitney U testi kullanıldı. Bulgular: Çalışma grubunda dental anomali sıklığı %17,3 kontrol grubunda ise %7 olarak bulundu. En sık görülen dental anomali her iki grupta da hipodonti olarak bulundu. Her iki grup cinsiyet açısından karşılaştırıldığında BAKH'a sahip kızlarda (p<0.001) ve erkeklerde (p<0,05) dental anomali sıklığı istatiksel olarak anlamlı derecede yüksek olduğu gözlendi. Çalışma grubu BAKH şiddeti açısından karşılaştırıldığında şiddetli BAKH'a sahip hastalarda dental anomali sıklığı hafif BAKH'a sahip hastalara göre istatiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulundu (p<0,001). Sonuç: Bu çalışma BAKH'lı çocuklarda dental anomali sıklığının arttığını ve BAKH şiddetiyle dental anomali sıklığı açısından güçlü bir ilişki olduğunu ortaya çıkarmıştır. Anahtar Kelimeler: Büyük azı keser hipomineralizasyonu; Çocuk diş hekimliği; Dental anomaliler; Hipodonti

Aim: The aim of this study is to evaluate the prevalence of the dental anomalies in 8-12 age group of children with molar incisor hypomineralization. Material and Method: The study consisted totally 800 children aged 8 to 12 years old. The study included 400 pediatric patients with a diagnosis of molar incisor hypomineralization (MIH); the control group included 400 pediatric patients in the same age range as the study group who did not have any systemic disease that could impair tooth development and did not have any mineralization disorder in their teeth. All patients were examined for the presence of dental anomalies in this study. In addition, the study group's relationship between MIH severity and the frequency of dental anomalies was examined. The data were analyzed using a Chi-square test, Fisher's exact test and Mann-Whitney U test. Results: The frequency of dental anomalies in the study group was 17.3%, and the frequency in the control group was 7%. The most common dental anomaly was hypodontia in both groups. When both groups were compared in terms of gender, it was observed that the frequency of dental anomalies was statistically significantly higher in the female with MIH (p<0.001) and male with MIH (p<0.05). When the study group was compared in terms of MIH severity, the frequency of dental anomalies in patients with severe MIH was found to be statistically significantly higher than in patients with mild MIH (p<0.001). Conclusion: According to this study, frequency of dental anomalies increased in children with MIH, and there was a high correlation between the severity of MIH and frequency of dental anomalies. Key Words: Pedodontics; Dental anomalies; Hypodontia; Molar incisor hypomineralization